“Gençliğinin solmaya başlamış olmasına rağmen, inatçı bir yanılsama sonucu, yaşam bitmek bilmezmiş gibi görünüyordu gözüne. Ama Drogo, zamanın ne olduğundan habersizdi. Önünde tanrılar gibi, yüzlerce gençlik yılı olsa dahi, ona düşen pay hep küçücük olacaktı. Oysa, onun önünde, tersine, basit ve sıradan bir yaşam, cimrice verilmiş bir armağan gibi, yılları parmakla sayılabilecek ve insan tanıyana kadar eriyip gidecek küçücük insani bir gençlik vardı.”
Roman, öykü, şiirlerini okuduğum ve kalemini çok sevdiğim Yazar Aytül Hanım’ın baş karakter olduğu bir kitap. Yazar çocukluk, gençlik yıllarını, arkadaş ve öğretmenlerinden anılarla, kaleme almış. Artık kitaplarındaki kurguların aralarında anılarının olduğunu da biliyorum.
Telefon, televizyon gibi iletişim aletlerinin olmadığı yılları hatırlamak, beni de çocukluğuma götürdü. Eski ama samimi yıllar..
Piyano hikayesi üzücüydü. Ay’ın yazarımızın hayatındaki yerini de öğrenmiş oldum. Bundan sonra her Ay,a baktığımda hatırlayacağım. Ayrıca kitaplarındaki gibi renkli bir çocukluğa sahip olduğunu da öğrendim. Sınıfın en son susanı yazarımızın, çocukluk yıllarından yazdığını da... Kesinlikle çok severek okuduğum bir kitap oldu. Yazarımızın çocuklara önerileri de var. Kaçırmayın. Çok faydalı bulduğum bir kitaptı. Büyük-küçük; alın, okuyun. Tavsiyemdir.
#KimDemişYaramazımDiye
^
^
^
@aytulakal @redhousekidz #çocukkitapları #çocukşiirleri #çocukedebiyatı #okulyılları #okulanıları