İnsanın kendi şehrini yeniden keşfetmeye başlaması yeni hatıralar edinmeye benziyor.
Muteber lâkin önemsiz
Silinmiş tüm hatıralar, kapanmış eski yaralar
Etrafımda yabancılar hep yalnızlar
Kim derdi ki arar kalbim seni?
O eski günleri, sevilmeyenleri
Kim derdi ki kaybeden her şeyi
Olur başka biri, kıskanır gençliği
Bazen gecmisi hatırlamak geleceği kestirmeye çalışmaktan daha emniyetlidir ve bazı hatıralar üzerinden ne kadar zaman geçse de tekrara değerdir....
Tümevarımsal Hatıralar...
Sessiz kalırdım bazen
Her şeyi anlamıyormucasına
Hava, su ve güneş
Her zerresinde o sesi anımsarken.
Rüzgarlar fısıltıyordu kulağıma, üşüyeceksin.
Eve git.
Uğultusunda duyuyordum davudî tiz sesini.
Ve güneş gökyüzünü boyarken kızıla
Silüetini çıkardı ufukta!
Ama sarıydı teni sanki istemiyor gibi.
Hüzün kaplıyordu göğüs kafesimi
taki gece ay
Hayat, birbirinden ayırdıklarını, kısa bir müddet için tekrar yaklaştırır gibi olsa bile, uzun zaman yan yana bırakmıyordu. Geçen günleri bir daha geri getirmek mümkün değildi ve sadece hatıralar, iki insanı birbirine bağlayacak kadar kuvvetli değildi.
Sayfa 177
Acı hatıralar yağar göklerden
Zehirle yoğrulur gül geceleri.
Zamanın düğümü kopar bir yerden
Nereye koydunsa bul geceleri.
Yıldızlar kalp elmas, ay sahte gümüş
Çürümüş çürümüş, hepsi çürümüş...
Bir hayâl, bir kâbus, bir uyku, bir düş
Sev-sevebilirsen gel geceleri.
