On altı sene önce, Dördüncü Lateranense Konsili'nde ilk kez, tüm Hristiyanların günahlarını senelik ve bireysel olarak itiraf etmeleri reçete edilmişti. Columbanus'un, herhangi bir kusurunun affedilebileceğine dair saygıdeğer güvencesi, Kilise'nin onayının resmi mührünü almıştı. Tanrı'nın merhameti, herkes içindi. Tek gereken, içten bir pişmanlıktı. En taş kalpli sapkınlar bile, önünde sonunda cennete girebilirlerdi