"Gündelik yaşam ne denli gri olursa, o denli renkli şeyler okunur. Ama bir kitap odaya kapanmayı ister, onunla dışarı çıkılmaz. Arzu edilen yaşamın okunuşu da, ancak kendi çevresinden tanıdığı ölçüde -artık ne denli tabir edilebiliyorsa- gözünde canlanır insanın. Aşk herkesin içinde vardır ama kibar bir akşam daveti topluluğunda bulunmak herkes için verili değildir, yani herkesçe kâmilen tasavvur edilemez."
Mizah
BEKTAŞİ HİKAYE
Bir Bektâşî ile Karadenizli bir kayıkçı denizde giderlerken fırtına çıkmış, deniz köpürmeye ve tekneye sular girmeye başlamış. Bektâşî'nin yüzü korkudan sararınca Karadenizli kayıkçı onu teskîn etmek için : "Ne korkaysun, Allah KERÎM'dur" deyince Bektâşî şu ârifâne cevâbı vermiş :
Ben de ondan korkuyorum ya! İster misin O
Ernst Amca’nın benimle şu yemek daveti hakkında konuşmak istemediğini anlamıştım. Ve bunun için çok sağlam bir nedeninin olduğunu.
Şehirde yürürken düşünceli, hatta neredeyse biraz yıkılmış görünüyordu.
Ernst Amca söz konusu olduğunda antenlerim çok güçlüdür. Onu rahatsız eden bir şey vardı. Amcamın da antenleri çok güçlüdür. Ben söz konusu olduğumda.
Kimi zamanlar beni istediğimden de daha fazla anlar.
Ama annem ve babamla geçirdiğim on beş yıl bana insanların beni gereğinden çok anlamalarının hiç dikkat etmemelerinden daha iyi olduğunu öğretti. Çok daha iyi
