„Mesela neden senin odanda duran, sen sandalyende ya da çalışma masanda otururken, uzanırken, ya da uyurken, seni bütünüyle gören mutlu bir dolap değilim? Neden değilim?“
"Masanı terk etme",
demişti Kafka, masanda otur ve dinle.
Hatta dinleme bile, sadece bekle, sessiz,sakin ve tek başına olmayı öğrenmek gerek.
İşte o zaman dünya senin karşında maskelerini indirecek, kendisini sana sunacaktır.