Şundan ki, bizim aslan feodal, belki de bir ortakçının oglu jandarma onbaşısından, dayak yer eşek sudan gelene kadar ... Er tesi gün, köyde dolaşır sırıtarak, "Şeriatın kestigi fıarmak acımaz" diye ... Yanılalım istemezsek, Emin'anım, gitmemeliyiz Batı kalıplarına ... Benzetmelerin kolaylıgına sapmamalıyız. Ne bu pis herif feodaldir, ne de kara sakallı serseri, Tais'in keşişi.
Nuri Çevik, suratını astı:
- Tamam!.. Heriflerin istediği de buna inandırmak bizi... Yarı yarıya da başardılar, görüyorum. Kara Derviş, alçak Zeynel'in silahşorluğunu övdü, Zeynel de rezil Derviş'in kerametini... Aba altından sopa gösterip gözümüzü yıldırmaya kalkıştılar.
- Amma yaptınız Nuri Bey... Adam kibarlık etti, yemeğe çağırdı bizi... Koyun kesmiş... Pilavlar, baklavalar...
- Soylu kişiler gibi mi davrandı Emin'anım? Senyörce... Batı'nın baronları gibi... Köyde otururlar, belki de yoksuldurlar ama, bin beş yüz yıllık soyağaçlarıyla kralın öz yeğenleridirler. Kısası: "Bizim feodalimiz bu Zeynel" mi demek istersiniz?
- Evet, niçin olmasın?
- Şundan ki, bizim aslan feodal, belki de bir ortakçının oğlu jandarma onbaşısından, dayak yer eşek sudan gelene kadar... Ertesi gün, köyde dolaşır sırıtarak, "Şeriatın kestiği parmak acımaz" diye... Yanılalım istemezsek, Emin'anım, gitmemeliyiz Batı kalıplarına... Benzetmelerin kolaylığına sapmamalıyız. Ne bu pis herif feodaldir, ne de kara sakallı serseri, Tais'in keşişi ...
Sayfa 274 - İthaki Yayınları, 5. Baskı (2011), İkinci Bölüm, Deney, 4, Dumanlı BoğazKitabı okudu