CHP'nin yine yüzde 24 ya da 25 oy aldığı bir seçim gecesinin sabahı. Yenilgi havası hakim. Her zamanki tartışmalar yapılıyor. Konu başlığı: Oylar niye artmadı? Kimine göre Kürtler dışlandığı için, kimine göre partiye Kürtler doldurulduğu için. Kimine göre halkın dini değerleri ne seslenilmediği için, kimine göre dindarların oylarını çeke ceğim derken partinin asıl tabanını oluşturan laik kesim küs türüldüğü için. Kimine göre ekonomik sorunlara, yoksulların haline ses verilmediği için; kimine göre demode yoksulluk edebiyatı yapıldığı için. CHP'den Diyarbakır'daki Kürt'e, Er zurum ve Yozgat'taki milliyetçi-muhafazakara, Erzincan'daki Aleviye, İzmir'deki laiklik hassasiyeti yüksek insana aynı anda seslenmesi bekleniyor. Hepsini birden kucaklayacak. Kolay iş değil. Sağ kitle partilerinin pragmatizmi içinde bile zorken sol olma iddiasındaki bir parti için çok daha zor. CHP denemiyor değil aslında. Deniyor, olmuyor. Zaman zaman hepsine birden niyetlendiği için yön tutturamıyor belki. Ne yön tutturabiliyor ne oylarını artırabiliyor. Pirince giderken bulgurdan olma dramları yaşıyor. Tüm bunlara rağmen yüzde 25... O kadar küçümsememek lazım. Parti yönetimini savunmak için söylemiyorum bunları. Bana da düşmez zaten. CHP'liler yapsın onu, birbirleriyle boğuşacaklarına ... Ama öyle ezbere eleştirilerin papağan gibi tekrarlanması da haksızlık.
Sayfa 98 - Can Sanat Yayınları - I. Basım: Mayıs 2018, İstanbulKitabı okudu
..liberallerin etkisi, seçim sandığından çıkan rakamlarla ölçülebilecek ya da anlaşılabilecek bir şey değil. Sayıları az ama gündem oluşturma konusunda potansiyelleri yüksek. Medyayı etkili biçimde kullanma potansiyelleri yüksek. Diyelim ki, bundan beş yıl önceki bir siyaset tartışması televizyonda. Kahvede oturan AKP'li seçmenin, "Aha ağzını yiyeyim, ne güzel konuştu," diyeceği insan değil, liberal. Muhafazakar tartışmacının önünü açan, ona paslar hazırlayan adam. Doğrusu, çoğunun bir karizması da vardı sanırım. Özellikle medya sektöründe çalışanları etkileyen bir karizma. '80'lerin sonundan itibaren, özellikle Nokta döneminden itibaren, giderek daha çok medya çalışanının liberal görüşlere yaklaştığını gözlemledim. Tam liberal olmasa da liberalleri daha saygın gören çok arkadaşımız vardı CNN'de, NTV'de. Bunlar konuk tercihlerini, programların akışını da etkiliyordu. Senin 2001 kitabın için yaptığımız söyleşide söylemiştim. AKP'nin medyaya doğrudan müdahaleleri yoğunlaşmadan önce epeyi bir arkadaşımız kendiliğinden kısmi destek veriyordu dönemin politikalarına diye. AKP'li muhafazakarlara çok bayıldıkları için değil, liberallerin etkisi altında kaldıkları için.
Sayfa 96 - Can Sanat Yayınları - I. Basım: Mayıs 2018, İstanbulKitabı okudu
Hoca Konya'lı değil. Babası Adana'nın. Kozan İlçesi'nden, meşhur Kozanoğlu Sülâlesi'nden. Annesi Sinoplu. Konya'da Hoca'nın aşireti veya toplu oyu da yok. Veya böyle sabit oy sahipleriyle angajmanı da yok. Orada valilik, memurlukta yapmamış. Bütün bu şartlara rağmen Konya'dan aday olabiliyor. Ülkemizde cari, normal, klasik siyasi mantık kaidelerine vurulduğu takdirde bu adaylık nafile bir uğraştan ileri geçmemesi gereken, fantezi bir havesten ibaret sayılabilir.
Fakat maşallah Hoca işe öyle bir azimle girişti ki, "Ya o beni, ya ben onu" diyerek seçim kampanyasına başladı. Fevkalade bir organizasyon ve aksiyon. AP'yi ve CHP'yi aşan bir hamle. Onun için bu gün zayıf teşkilatların mazeretlerini biz makul görmeye çalışıyoruz da Hoca mazur görmüyor. Çünkü defterinde böyle bir fasıl yok. "Olmaz, kabul etmem, çalışacaksınız, çalışırsanız mutlaka başarırsınız. Önce başaracağınıza siz inanmalısınız. Bir kişi bir il demektir."
Sayfa 170Kitabı okudu
20-F. GÜLEN'in esas adamı A. GÜL'dür. Tayyip, menfaat ilişkisi içerisindedir.
21- New York Başkonsolosu Mehmet SAMSAR (A. GÜL'ün eski özel kalem müdürü) F. GÜLEN'e iyi bakabilmek için uzun yıllardır söz konusu başkonsolosluğu sürdürmektedir.
22- M. EYMÜR, F. GÜLEN'den maaş almaktadır.
[...]
24- F. GÜLEN koyu bir İSRAİL yandaşıdır. Bunun için Mavi Marmara olayında "Muktedir olanın sözünü dinleyeceksin" diyerek TAYYİP'e adeta fırça atmıştır.
[...]
27- A. GÜL mü, RTE mi aşamasına gelindiğinde F. GÜLEN kesinlikle A. GÜL'ü tutacaktır. A. GÜL, her ABD'ye gidişinde gizlice F. GÜLEN ile buluşmuştur.
28- RTE istemeye istemeye bu yüzden A. GÜL'ü Cumhurbaşkanı yapmıştır. (H. FİDAN, A. GÜL'ün adamıdır. Yani F. GÜLEN'in aynı zamanda.)
29- Esas kırılma, RTE'nin devlet başkanlığı arzusunda, o dönem (seçim) geldiğinde olabilir. A. GÜL 5 yıllık olsa bir 5 daha olabilir. Bu da RTE'nin bütün planlarını suya düşürür.
Bu konu İŞLENMELİDİR. ARALARINDA SAVAŞ ÇIKSIN! RTE F. GÜLEN'den bir dönerse, artık seçim de geçti, F. GÜLEN boku yer!
30-F. GÜLEN ile RTE aslında KESİNLİKLE BİRBİRİNİ SEVMEMEKTEDİR.
Sayfa 59Kitabı okudu
