"Wallace Stevens'ın bir deyimi var: 'Çok çalışarak başarıya ulaşmak bir köylü idealidir.'"
Sayfa 125Kitabı okudu
''Aydınlık, örümcek gibi
Geziniyor suyun üstünde,
Kenarında köşesinde karların.
Senin gözkapaklarında geziniyor
Ağını örerekten,
Çifte ağını.
Senin gözlerinin ağları
Sımsıkı örülmüş
Etine kemiğine,
Sarılmış gibi kirişlerle otlara.
Senin gözlerinin lifleri duruyor
Suyun üstünde
Ve kenarında köşesinde karların.''
Sonra Wallace Stevens'ın bir kitabını [Opus Posthumous) açarak şu cümleyi alır;
“Olağandışı gerçeğin karşısında, düş gücünün yerini bilinç alır.
Sayfa 174Kitabı okudu
ve hayat denen şeyin çoğu zaman olması gerekmemiş, olacağı tutmuştur.
Wallace Stevens
Aşkın Yeniden Tanımlanması
Gece, gecenin şarkılarını bilmez.
Gecedir gece, benim ben olduğum kadar:
Ve geceyi anladıkça daha iyi anlarım kendimi
Ve seni. Yalnız biz takas edebiliriz
kendimizi birbirimizle, kendimizden başka bir şey vermeden.
Yalnız ikimiz biriz, sen ve gece değil
Değil gece ve ben, yalnız sen ve ben, yalnız,
Yapyalnız, derinlerde kendi derdimizin yanında,
Rastlantısal ıssızlıkların ardında.
Gece sadece bizim ardalanımız,
Kusursuz gerçekliğiz biz, gecenin lendi benliğine,
Solgun ışıkta birbirimizi aydınlattığımız.
Sayfa 87
Yokluk
Selam! Yaratıcı da kör,
Uysalca uyumlu bütünlüğü yakalamaya çalışırken,
Yılgıları, yalanları, yanlışları;
Ara parçaları reddeden,
Tüm erkin yeteneksiz efendisi de
Muğlak bir ülkücü, boğulmuş
Süre giden esinden.
Bu yüzden katlanıyoruz kısa yaşamlarımıza,
Titiz çömlekçinin baş parmağından çıkan
Bu ölümlü bakışıma.
Sayfa 45