Kitap okumayan bir toplum olduğumuzu, yurtdışına yaptığım yolculuklarda daha iyi anlıyorum. Paris'i görüp de, onca tarihi yapının, heykellerin nasıl korunduğunu düşünmeye gerek yok. Bu değerbilirliğin kökleri aşağıdaki metrodadır. Parisliler, metroya biner binmez, çantalarında ya da ceplerinde taşıdıkları kitapları açıp, başlıyorlar okumaya! İşte, belki de bu yüzden, Gülsüm Cengiz Akyüz’ün şu dizelerini çok severim:
Bizim sokakta her akşam
Geçerken köşedeki ağacın yanından
Panait İstrati’yi okuyan
Komşuyu arar gözlerim.