"Kim bilir ne gibi sebeplerle tesadüf bizi birleştirdi. Sen beni sevdiğini söyledin, ben buna inandım. Ben de seni seviyordum... Hem nasıl seviyordum... Hislerimde bugün de bir değişiklik yok. Fakat niçin seviyordum, işte bunu bulamadım ve beni düşündüren, seninle olan hayatımızın devamından şüphe ettiren bu oldu. Seni niçin sevdiğimi bir türlü bilmiyordum. Huylarını, yaptığın işleri, beğenmiyordum demeyeyim, fakat anlamıyordum. Sen de benim birçok şeylerimi anlamadığını inkâr edemezsin. Böyle olduğu halde nasıl garip bir kuvvet bizi birbirimize bu kadar sağlam bağlamıştı? İlk andan itibaren tamamıyla başka dünyaların insanları olduğumuzu anladığım halde beni burada tutan ve seni gördüğüm zaman içimi sevinçle dolduran neydi? Acaba şu senin her zaman bahsettiğin ve her hareketinin kabahatini kendisine yüklediğin şeytan mı? Son günlerde ben de bundan korkmaya başladım. Şimdiye kadar daima, düşünüp doğru bulduğum şeyleri yapmaya alışmıştım... Bu sefer hiçbir doğru ve akıllıca tarafını bulamadığım bu hayata beni bağlayan kuvvetin, içimde saklı bir şeytan olması sahiden mümkündü."
Sayfa 228Kitabı okudu
Bazen dünyayı dolanırsın ama hapisliğin bitmez evlat. Dikkat et, insan yüreği ve ilmi kadar özgürdür.
Sayfa 115Kitabı okudu
"Nasip dairesinde tesadüf diye bir şey yoktur, tevafuk vardır. Hak diler, kalem yazar, vakt-i hayırda karşına çıkar."
Ben de kuvvetli olduğunu sandığım zekânın, şimdiye kadar hiç tesadüf etmediğim hatta olduğundan haberim olmadığı kuvvetler karşısında eli kolu bağladığını görüyor, şaşırıyordum
Gerçekten bunların hepsi bir tesadüf müydü?
Ve bir tesadüf bu kadar mükemmel olabilir miydi?
