Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Tv programlarını ilgi ile takip ettiğim enveraysever ‘in kalemi ile ilk defa tanışma fırsatım olan ve iyi ki okudum dediğim otobiyografik bir eser #sesinikaybedenadam .
Hayatın olağan akışı içerisinde dur durak bilmeden bir döngüde yaşantımızı sürdürüyoruz. Çoğu insanın doğum ve ölüm arasındaki o çizgide sınandığı olaylar, hastalıklar iş ve aile yaşamından pek çok konuda dönüm noktaları olabiliyor.
Enver Bey’in geçireceği bir rahatsızlık sonucu ve bu süreçte geçirdiği zor dönemi yazarak atlattığı günleri bir iç dökümü adeta. Boğazında bir ağrı ile başlayan ve sonrasında acı veren bir hastalığın neticesinde geçici süre ile konuşma yetisini kaybeden Enver Aysever’in bu süreçte hissettikleri ve yaşadıklarını okurken buna benzer bir rahatsızlık geçirdiğim için her satırı beni derinden etkiledi.
İnsanların bu tür zorlu zamanlarında onları yaşama bağlayan ve farklı konulara kanalize olmasını sağlayan aktivitelere yönelmeleri bu süreçte olumlu yönden oldukça yararlı olabiliyor. Yaşamından gündeme Siyasetten aile ve arkadaş çevresine kadar pekçok noktada hayatından anektotlara yer verdiği kitabı okurken oldukça keyif aldım.Diğer kitaplarını okumak için listeme dahil ettim. Geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum kendilerine. Kaleminiz daim olsun ve ışığınız hiç sönmesin..
Bir lise macerasıydı Akşam Güneşi
Kitabı lisedeyken yani bir genç kızın en çalkantılı zamanlarında okumustum. Üstelik 1966 yapımı Türkan Şoray ve İzzet Günay filmi olduğunu ögrenince de yurttan evci çıktığımda izlemistim. Sonrasında da belki 3 belki 4 kez izlemisimdir de. Bir Yeşilcam olmasa günümüzde yapılmıs bir film olsa izlemezdim üstelik. Jülide'nin içsel çalkantıları
Zerre üzülmedim
Reşat Nuri Güntekin'in okuduğum ilk kitabı "Çalıkuşu" kitabıydı. Öyle bir kitaptı ki ortaokulda bir dönem öğretmen olmak istememe vesile olmuş ve yazara karşı büyük bir ilgi duymama sebep olmuştu. O dönem, kendi kütüphaneme sahip olmadığımdan semt kütüphanesindeki eserleri tüketmekteydim. Kütüphanedeki tek Reşat Nuri Güntekin
Bu kitaba başlarken sanki ayrı bir dünyaya giriyormuş gibi hissettim.
Biraz spoiler vericem.
Üniversiteden 2 genç arkadaş 5 sene boyunca birbirlerine elleri bile değmemiş, mezuniyet günleri yaklaşmakta olan zamanlarında Taner, Asuman'a aşık olur. Ama bir engel vardır ki babaları şirket sahibidir ve iki şirket yarış halindedir. Bu engel zamanla açılır evlenirler.
Taner'in en yakın arkadaşı vardır, Yasin. Yasin'in hayatı tam bir sır yumağı (ayrıntı vermeyeceğim okumak isteyen okur :)) Yasin Asuman'ın ikiz kardeşlerinden Hale'ye aşık olur ve yuva kurmak ister. Ama ikisi Hale'nin babası Orhan Bey'in korkunç sırlarından dolayı Yasin'in yengesi Handan hanım endişelenir.
Yasin'in abisi Şükrü bu olayların en başındadır. (Kitap okuyunca anlayacaksınız ve çok karışık ve bir o kadar da sürükleyici) Ben şahsen Orhan Bey'in karısı Asiye hanımın bu kitaptaki yerini hiç sevmedim. Orhan Bey'in babası Hasan Dede'nin eşi öldüğünde Asiye hanım Hasan Dede'yi evde istemeyip huzursuzluk çıkarır. Kızı Yelda buna dayanamayıp ayrı eve dedesi ile çıkar. Ve dahası Hale de onlardan ayrı yaşamakta. Aile tam bir yaprak dökümü.
Daha fazla spoiler vermesem daha iyi olacak ;f
Ve benim fikirlerime gelince;
Bence gayet sürükleyici, toplum ahlakını anlatan, dinin her şeyden önce geldiği, ahlak ve insan ilişkileri öngörülmekte. Bence hemen alıp okuyun tavsiye ediyorum:)
Yaprak Misali
Bizler penceresi hep açık olanlar, perdesini hep kapalı tutanlar, yükünü azimle sırtında taşıyanlar, yorulup sırtından atanlar, koşanlar, yürüyenler, vazgeçip geri dönenler, el ele çıkılan yolculukları tamamlayanlar, yalnız devam edenler, yolda arkadaş değiştirenler, cesurlar, korkaklar, kaçıp gidenler, arkasına bakanlar, bakmayanlar, özleyenler, bekleyenler, bir camın arkasındaki sırdan yansıyoruz baktığımız her şeye. Aslında her aile bir ağaçtır. Kimi zaman mevsimler değişir. Bazen çiçekler açar, bazen de ağaçtaki yapraklar tek tek dökülür...
Kovrin ve Öteki
Hayatın amacı nedir sorusuna binyıllardır türlü türlü cevaplar verilir. Örneğin kimine göre mutluluktur, kimine göre sadece hayatta kalmaktır, kimine göre bedensel hazlardır, kimine göreyse düşünsel (ruhsal da denir) hazlardır. Hikayedeki Kovrin de hayatın nihai amacını hazda, en büyük hazzı da bilgide bulmuştur (Bu tutumuyla Epikuros’a yakındır).
Yaşananlardan İbret Almayan, İbretlik Olur
Reşat Nuri'nin bir aile dramını anlattığı bu kitabını ikinci kez okudum. Dizi olarak da toplumu televizyona bağlamıştı bir dönem... Herkesin; anne babaların özellikle çocukları yetiştirirken ağız birliği ederek büyütmeleri... Çocuklarıyla arkadaş gibi olmanın ötesinde yumuşak bir otoritenin de şart olduğu hissettirilirken; genç kız ve erkeklerin de yaşananlardan hisse kapmaları için illa ki okunması gereken bir kitap diye bakıyorum...
Ne anladım?
Koca bir hiç..
Kitabın araka kapak yazısını okuyunca açıkçası farklı şeyler bekledim. Kurgusu sağlam olsa da yazıya dökümü o kadar sağlam değil.
Kutsal bir nesneye dokundukları için üç arkadaş da ailesinden ölen kişileri görmeye başlıyorlar. Ve üç arkadaş da bu gizemin peşine düşüyor. Kitapta fantastik öğeler var, türü fantastik ama ben hiç de fantastik okuyormuş gibi hissetmedim.
Uzun bir aradan sonra bir kitabı bitirmenin verdiği hazzı tekrardan hatırlamakla oldukça mutlu olduğumu ve sizlerle tekrardan düşünce alışverişinde bulunacak olmamın heyecanını yaşadığımı belirterek yazıma başlayayım istedim. Siz de hak verirsiniz ki hissiyatlar üzerinden bir girizgâh ile pek değerli yazarımız Güntekin’e de selam durmuş
176 syf.
9/10 puan verdi
Arkadaş tavsiyesi üzerine merak edip okuduğum bir kitap. Gerçekten çok beğendim bugün başladım ve gece yarısında bitirdim. Arkadaşımın kitabı olmasa altını zevkle çizeceğim bölümler vardı. Sürükleyici , hoş ve hafif tatlı melankoli konuları içeren bir kitap. Sanırım yazarın diğer kitaplarını da okuyacağım.
Kurtuluş Parkı’nda yaprak dökümü... Hava açık... Yıldızlar yere yakın... Taş atsak bir ikisini düşürebiliriz. “Neden olmaz ,” diye soruyorum. “Mutsuz oluruz,” diyorsun. “Herkes mutlu olacak diye bir kural yok, biz de mutsuz olalım.”
