İnsan qorxur. Doğulan andan ölümdən qorxmağa başlayır. Yemək gecikəndə ağlayır, yatanda qaranlıqdan qorxur, duranda soyuqdan qorxur. Böyüdükcə bu instinkt daha da mürəkkəbləşir. İki almaqdan qorxur, oğrulardan qorxur. Sevilməməkdən qorxur, oyuncaqsız qalmaqdan, döyülməkdən, söyülməkdən qorxur. Və bu hiss bizi ömrümüzün sonuna kimi rahat buraxmır. Qorxu hissi. Aldığınız bahalı telefon, geyindiyiniz paltar, oxuduğunuz dərs, işlədiyiniz yer hamısı bircə hisslə bağlıdır.
Qorxu hissi ilə..
Kitabı aylar önce okudum bunu yazmak şimdi aklıma geldi. Kitaba bayıldım vaktinizi harcayacağınıza değecek bir kitap. Konusu çok farklı zaten kapağından anlamışsınızdır olay metroda gerçekleşiyor. Bitirdikden sonra saatlerce kendime gelemedim ve şimdi hatırlayınca yine gözlerim doluyor. Keşke Oğuz 5 dakika daha dayansaydı Bestegülü o kadar yaşanan şeylerden sonrada yalnız bırakmasaydı, ama işte ölüm bu alıp götürüyor insanı. Wattpatten özel bölümler geliyor zaten ama orada Oğuzu görememek insanı kötü yapıyor. Bestegülün Oğuzun hayallerini gerçekleştirmesi apayrı bir şey zaten bence her seven insan bunu yapmaz. Bu olaylardan anlayacağımız üzere yarın başımıza nə geleceğini tahmin edemeyiz.