Tasavvuf yolcusunun sırayla geçtiği talip, mürid, sâlik ve vâsıl makamlarında erdiği sekiz farklı sevgi kademesinden de söz edilmektedir:
* Sevme hâli nedeniyle kalbin özlem duymasını ifade eden meveddet,
* Salike gözyaşlarını dökmesine neden olan sevdayı ifade eden hevâ,
* Sevgilinin sevmesi ile serbest oluş ve dostluğu ifade eden hillet,
* Kötü huylardan arınıp sevgiliye layık olma ve yaklaşmayı ifade eden muhabbet,
* Sevginin ateşi ile kalbin yanıp parçalanmasını ifade eden sağaf,
* Sevdalının kul, köle olmuşçasına çılgınca sevme hâlini ifade eden hüyam,
* Dost ve yârin güzelliğiyle, sevgi şarabının kana kana içilmesini ifade eden valeh,
* Aşkın değil sadece maşukun olması ve var olan her şeyin O’ndan ibaret olmasını ifade eden aşk makamı.
Ne meşakkatli şey yaşamak. Geldik gidiyoruz. Hissederek yaşamayı becerebilsek keşke. Yaptım demek için değil de dolu dolu yaşasak. Ne çok şey engel oluyor yaşamaya. Tercihlerimiz, hayal kırıklıklarımız, yarı yolda kalışlarımız, bizi biz yapan şeylerden vazgecmek... geldik gidiyoruz olmamaliydi hayat. Yaptıklarından zevk almalı insan. Sevgi, aşk küçümsenmemeli.. Değerli şeyler hayatta. Bir deniz kenarında oturmak sevgiliyle, bir şeyler paylaşmak, gözünün içine bakmak, gülümsemek.
Ne şanslı yaşayanlar.
Bu gece esirgenenlere içelim o zaman.
Katılıyorum..
20. yüzyılın en önemli filozoflarından olan Ayn Rand, 1959 yılında verdiği bir röportajda "sevgi üzerine" konuşurken...
-Sevilmeye değer işler yapan herkes sevgiye sahip olur... Değerlerle ilişkili kavramların içini boşalttığımız şu zamanlarda, Ayn Rand'ın bu konuşması zihnimizde bazı ışıkların çakmasına yardımcı olabilir. Ayaklarımızın yere basması gerekiyor. Aşk ve sevgi gibi konularda içeriksiz kalarak yaşamanın pişmanlığını çekmeyen yoktur. Yani bir insana duyulan aşk veya sevgi, nedensizlik üzerine kurulabilir mi? Rand' a göre böyle bir şey mümkün değil. Mümkünse bile böyle olmamalıdır. İnsanlar sahip oldukları erdemlere göre sevgiyi ya hak ederler ya da etmezler... Doğrusu buradan tutunmak gerek. Sevgi mi istiyoruz? O halde sevilmeye değer erdemler edinmeliyiz. Sevmek mi istiyoruz? O halde erdemli işler aramalıyız.
Sevgi Yetmezliği
Aşk tüm evreni saracak mı
Kötüler pembe kelepçeyle tutuklanacak mı
Sihirli sözcükleri söyleyenlerin ağzından rengârenk çiçekler fışkıracak mı
Peki ya çocuklar,dünya onlar için daha iyi bir yer olacak mı
Dünya barışı tüm dünyaya yayılacak mı
Sevgi ve aşk tüm kapıları açan tek kilit olacak mı
Siyahlar pembeye
Griler maviye dönüşecek mi
Öpüşerek iletişime geçilecek mi
Tek ödeme seçeneği sarılmak olacak mı
İnsanlar parasıyla değil sevgi katsayısıyla ölçülecek mi
İnsanların tek hastalığı sevgi eksikliği olacak mı
Tüm dünya barışa kardeşliğe ve aşka yelken açacak mı
Güneşin sadece gökyüzünde değil yüzünüzde ve gönlünüzde de açtığı, aşk ve sevgi dolu çok ama çok güzel bir gün olsun. 🥰☕🪷📖🦋🐞
Serzeniş
Gün geçtikçe serpilip güzelleşmek cümlesinin vücud bulmuş hali misin? Kalbim pek şen pek müteessir oluyor tekrardan görünce bu Ay teniliyi. Her yıl her ay her gün her saat her dakika her saniye artan bir sevgi ile her şeyinle ama her şeyinle seni arzuluyorum ve istiyorum. Tabi bunu yanında içimi kemiren ve beni bitiren bir korkum var! Şu insansı meleği, avını bekleyen Akbabalar gibi bekleyen ve bekar çocularına(kıskanmamak elde değil sinirlendim şu an) yem etmek isteyen kocakarıları düşündükçe burhrandır alıp götürüyor beni. İşte Kafayı yemek te buna denir. Ay tenli bunları düşündükçe kıskançlıktan ölüp ölüp diriliyorum.
olay zaten hicbir zaman birini sevebilmek degil. rastgele birilerini sevmek cok kolay zaten. hicbir sorunu, hicbir derdi olmayan, her seyi dort dortluk bir insani sevmeye ne var sanki. asil olay yarali olani sevebilmekte. saf sevgi iyilestirir yarali olani.
Bu yüzden aşk değil her daim sevgi ♡
“Sevgi kusurları yok etmez, onları da kabul eder. Bir insanı, hiç sebep yokken yüreğinizde sıcacık hissediyorsanız, işte bu gerçek sevgidir.”
Zehir dışarı çıkmadan yürek yıkanmıyor.
Aşk değil sevgi sarıyor o yarayı .
Aşk bir ihtiras.
Aşk bir düş.
Aşk bir tutku..
Sevgimi ekmeğe taşa bölerim. Sevgimle anne olurum vatan olurum.
Aşkımla bir fahişe.
Unutursun Mihribanım
“Unutmak kolay mı? ” deme
Unutursun Mihriban’ım.
Oğlun, kızın olsun hele
Unutursun Mihriban’ım.
.
.
Gün geçer, azalır sevgi
Değişir her şeyin rengi.
Bugün değil, yarın belki
Unutursun Mihriban’ım. 
Abdurrahim Karakoç
Şimdi soruyorum sana; bir yanılgıdan mı ibaretiz
Yoksa ayrılığın bile adı geçmeyecek mi?
Ne geçti aramızda bunu bile konuşmayacak mıyız?
Sessizce çıkıp gidecek miyiz hayatlarımızdan..
Hiçbirinin cevabı yok bende.
Yanıt alır mıyım.. emin değilim.
Fakat sana karşı sevgi doluydum
Seninle kötüyü yaşamaya bile vardım anlayacağın.
Anlar mısın