Merhaba
#senbirşeydeğilherbirşeysin#kişiselgelişim#okudumbitti#ozlemli_kitaplar#muratterlemez#alıntı
"Çiçeği küçümseyen, ALLAH ' ı da küçümser
(Aleksandere Dumas)
Papatya ile sadakati, Hanımeli bağlılığı, Menekşe alçak gönüllülük, Beyaz Lale saflık, Beyaz gül masumiyeti, Pembe Lale hoşgörü, Mor Orkide asaleti, Nergis saygı, Lilyum güveni Kamelya gururundan sıyrılmışlığı, Sarı karanfil hüzün, Mercedes gül melonkoliye karşı, Ağlayan Gelin ile isyana karşı,İris ile hatıralar demeyi, Süsen hayra yormayı, Kırmızı Glöyölünle istediğini bilmeyi,Pembe Frezyan farklılık, Ökse çiçeğinle sorunları yenmeyi ,Lale güzel bakış, Melek çiçeği ilham ,Sarı Krizantem karşılıksız sevgiyi, Sardunya yanında ol, Şakayık platonik aşka veda, Kırmızı gül aşk,Kırmızı Lale seni seviyorum ,Kırmızı karanfil sevgi, Beyaz Glöyörünle dostluk, Sarı Glöyörünle kıskançlığa çare, Mor Glöyörün inanç,Pembe Glöyörünle zerafet,Nilüfer mutluluk,Gerberan iyimserlik, Petunya umut, Anemon gençlik iksiri , Sarı Lale gerginlik dizginle, Sarı Karanfil hayal kırıklığına, Mimoza alınganlık çöz, Mor Dul çiçeği kadınlığından utanma, Gardenya melekler, Mavi gül maviligindeki sırlara ulaşmayı ..
Her bir çiçeğin dili olduğunu ve bize yansıttıklarını,Gandi , Necip Fazıl Kısakürek gibi önemli değerlerimizin bize anlattığı özlü güzel sözleriyle ve de şiirlerle dopdulu güzel bir kitap ortaya çıkmış..Sağlıcakla,kitapla kalın
@perseusyayinlari
Aylin Sezersan
Özlem Yıldırım
“Nâzım Hikmet” anısına...
(15 Ocak 1902 - 3 Haziran 1963)
(Asıl doğum tarihi 20 Kasım 1901 olmakla birlikte ailesi, 40 gün için bir yaş büyük görünmesin diye doğum tarihini 15 Ocak 1902 olarak değiştirmiştir. Ayrıca, eniştesi Memduh Ezine’nin -Nâzım Hikmet’in halası Mediha Hanım’ın kocası- anılarında ise 17 Ocak 1902’den bahsedilmesine rağmen yine
Aşk, yalnızca içeriden yıkılabilen bir kaledir. Sadece aşıkların birbirini yemesiyle yok olur.
6 milyar insanın içinden yalnızca birini seversin. Sonra onun sevilmeye layık olmadığını anlarsın, bütün dünyayı suçlarsın.
Saçlarını kimler için bölük bölük yapmışsın
Saçlarını ruhumun evliyalarınca örülen
Tarif edilmez güllerin yankısı gözlerin
Gözlerin kaç kişinin gözlerinde gezinir
Sen kaç köşeli yıldızsın Fabrika dumanlarında resmin
Kirli ve temiz haritaları doldurmuşsun
Hâtırasız ve geleceksiz bir iç deniz gibi
Aşka veda etmiş topraklarda durmuşsun Benim geçmiş zaman içinde yan gelip yattığıma bakma
Ben geleceğin kara gözlü zalimlerindenim
Bir tek köşen bile ayrılmamışken bana
Var olan ve olacak olan bütün köşelerinin sahibi benim
Ben geleceğin kara gözlü zalimlerindenim
Sen kaç köşeli yıldızsın
Sayfa 85 - Diriliş , 6. Baskı
Bir sıcak gülüş, bir tatlı sarılışla düştü gardı; kalbini açtı, kedi gibi uysallaştı.
Evet, sevebilirdi bunu...
Hürriyetinden onun için cayabilir, yalnızlığını noktalayabilirdi.
Yemeklerini paylaştılar önce... Sonra evlerini, yataklarını...
Her yere birlikte gidiyor, hep birlikte geziyorlardı. Tatlı sözler, cilveleşmeler, hediyelerle başı dönüyordu.
Günden güne ona daha da alışıyor, şüphelerinden arındıkça gevşiyor, güven hissiyle tanışıyordu.
Belki de yıllarca boş yere direnmişti böyle bir ilişkiye...
Kendine boş yere ıssız kaleler inşa etmiş, onca acıyı boşa çekmişti belki de...
Kendini tanıyamıyordu:
Aşk, tırnaklarını, dişlerini sökmüştü adeta; onu uysallaştırmış, evcilleştirmişti.
Sabahtan uğradım ben bir güzele Ağlatmadı güzel, güldürdü beni Ben güzelden de böyle vefa ummazdım Ağ göğsü üstüne kondurdu beni.
Sayfa 15Kitabı okudu
Ama ne yazık ki -üç yaşından gün almış hiç bir- erkek değişmez.
Şarkıları,şiirleri,ağıtları hep su üzerineymiş.
Merak edip sormuş beyaz adam:
"Niye şiirleriniz hep sudan söz ediyor?"
"Buralarda en çok suyun yokluğunu çekiyoruz da ondan,"diyip gülmüş yerli.
"Ya sizin şiirleriniz niye hep sevgiden söz ediyor?"
Sayfa 203Kitabı okudu
Aşk, “mutluluğa kapılar açtıkça” mı alevlenir; yoksa acılar, hasretler, hatta zulümler doğurdukça mı şehvetinden?
İyi bir kalça sahibi olmanın, iyi bir kafa sahibi olmaktan daha fazla prim yaptığı bir ülkeden ne bekliyordunuz ki?
Kafasını çalıştıranların kafasını koparırken kalçasını çalıştıranları baş tacı eden bir toplumda, çocuklara nasıl, "Göğsünü değil, kütüphaneni büyüt," öğüdü verebiliriz ki?
Sayfa 145 - Can Yayınları/Mayıs 2012Kitabı okudu