“Yoksa aşık olduğumuz insanın mükemmel olmadığını görmek kendi mükemmel olmayışımızın kabulünün çok zor olmasından mı kaynaklanır? Eğer aşka duyulan özlem gerçekten diğer yarımızı aramamızsa ve aşk diğer yarımızı bulduğumuz yanılgısıysa, aşk sadece içimizdeki yok edilemeyen narsizmin sevgiliye yansıtılması mıdır?”
Sayfa 16
Yalnızlık, uzandığımızda tutabileceğimiz bir elin varlığında haz veren yaşantıdır.
Sayfa 31Kitabı okuyor
Aşk, ruhun kendini en özgür hissettiği, kendi en rahat ifade ettiği, hatta gevezeleştiği ve dolayısıyla gelişme olanağı bulduğu yerdir.
Ruha bu fırsatı vermeliyiz.
Sayfa 25Kitabı okuyor
Bir başkasının ruhuna dokunmaktan daha erotik bir şey yoktur
Sayfa 22Kitabı okuyor
Peki insan tek bir büyük aşk mı yaşar? İnsanın büyük bir aşktan sonra başka bir aşk yaşaması mümkün müdür? Hayatının aşkını yaşayan biri, daha sonra bir başkasına rastlayıp ona da büyük bir aşkla bağlanamaz mı?
Sayfa 22Kitabı okuyor
Aşkı bulduğumuzu sandığımız ya da gerçekten bulduğumuz şanslı anlarda iki değil bir olduğumuzu hissederiz. Bu nedenle de sonradan yaşanan hayal kırıklığı bir o kadar büyük olur.
Sayfa 16Kitabı okuyor
Bir gün Sokrates arkadaşlarıyla toplanmış bir yandan yiyip içerken, bir yandan da onlara aşkın ne olduğunu soruyormuş. Birçoğumuzun bildiği yanıt Sokrates'ten değil Aristofenes'ten gelmiş. Aristofenes insanın başlangıçta günümüzde olduğu gibi tek bir canlı olarak değil, aksine omuzlarından birbirine bağlı bir çift olarak yaratıldığını anlatmış. Aristofenes'e göre üç farklı çift varmış: erkek-kadın, erkek-erkek ve kadın-kadın. Bu ikiz gibi birbirine benzer olan çift bütün gün birlikte dolaşeıp durur ve dolayısıyla hiç yalnızlık çekmezmiş. Bir gün öyle bir yanlış yapmışlar ki Zeus onları ikiye ayırarak cezalandırmış ve ondan sonraki yaşamlarının tamamını diğer yarılarını arayarak geçirmişler. "Bundan dolayı" der Aristofenes, "günümüz insanı da bütün hayatı boyunca kendisini bütünleyecek diğer insanın arayışı içindedir, çünkü insan en temelde bir değil, iki kişidir."
Sayfa 16Kitabı okuyor
Galiba aşkın ne olduğunu değil de aşkın ne olmadığını tanımlamak daha kolay. Örneğin sevecenlik ya da erotizm değildir aşk. Şefkat, bağlanma ya da birine sempati duymak hiç değildir. Aşk belki de, hayat ya da ruh kavramlarında olduğu gibi iyi bilindiği düşünülen ama tanımlanamayan ve bu nedenle olduğu gibi kabul edilmesi gereken bir kavramdır. Hiçbir zaman vazgeçemeyeceğimizi bildiğimiz bir yaşantı.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Toplumsal değerlerin, etiğin, din ve geleneğin insan üzerindeki kısıtlayıcı etkisinin ortadan kalkmasıyla birlikte, insan akla gelebilecek her kararında özgür bırakıldı. Tüketme çılgınlığımız doruğa ulaştı ve toplumsal sorumluluğun yerini bireysel sorumluluk aldı. "Seni mutlu ediyorsa her şey mubahtır."
Sayfa 13Kitabı okuyor
kimi sözleri söylemeye sevda yetmemişti
aşkın bile umarsız halleri olurdu
peki şimdi kim bildirecekti ateşin vaktini
bize.
Sayfa 214 - Kırmızı KediKitabı okudu
“Yani bir evliliğin ya da birlikteliğin sürekliliğini sağlayan en önemli etken mutluluktan daha ziyade eşlerin mutsuzluğa ve acıya dayanabilme becerileridir.”
Sayfa 51
Bazen kişiler, tanrı tarafından birbirlerine ödül olarak sunulurlar
Sunulan ödülü hak etmek için ödedikleri acı bedellerden de asla şikayet etmezler
Sayfa 202Kitabı okudu
"AH MİNE'L-AŞK VE'L-HALATİHİ"* diyor Arap. Yaşamışlar, yaşamışlar, hepsini biliyorlar. Aşkın hâlleri sayısız. Fakat en büyük ızdırap, galiba, inanmak zorunluğunda toplanıyor. Derece şüphesi.
Sayfa 171Kitabı okudu
Beyni ve yüreğiyle bir şeyler üreten kişilerin çevresi kalabalık olmamalı
Sayfa 35Kitabı okudu