"İnsanın mutluluğa güvenememesinin gerisinde bir ölüm bilinci yatıyor belki."
Sayfa 257 - Everest Yayınları
İleriki yıllarda yaptığım analizler sonucu anladım ki, aşk benim için her zaman mutluluktan çok, mutsuzluğu içermiş. En mutlu olduğumu sandığım anlarda hep mutsuzluğu beklemişim. Son diye bir şeyi aklıma getirmediğim zaman bile bilinçaltımda bir yerde hazırlanıyormuşum sona.
Sayfa 94 - Can
“Kendime güveniyorum ama tamamıyla da güçlü değilim.”
Sayfa 172Kitabı okudu
_Psişe, insan zihninin, bilincinin ve bilinç dışının tamamıdır. Galaksilerin ardında tanrıyı aramayı hayal edemeyiz. Her şey psişenin ürünüdür. Eski yunanca'daki psyche sözcüğü, "kelebek" anlamına gelir." Latince'deki animus ruh ve anima can, eski yunanca anemos rüzgar sözcüğüyle aynı köktendir.
_Vücudun merkezi de başta
Mutluluğun romanını yazmış olan kim var? Sen yazdın mı? Hiç öyle bir şey fark etmedim ben senin yazdıklarında! Çünkü hikaye yoktur mutlulukta. Zate mutlu olduğun anda roman yazmak da, okumak da aklına gelmez. Herkesin çok mutlu olduğu bir roman niye okuyasın ki? Sinirden ölürsün...
Sayfa 242Kitabı okudu
“Annem hep Nazım Hikmetler, Sait faikler, Ahmet hamdi Tanpınarlar okutuyordu bize. Oradaki Türk ailelerin çocuklarına gönüllü olarak dersler veriyordu zaten, onlar dillerini unutmasınlar diye. O yüzden biz de hiç kopmadık dilimizden.”
Sayfa 69Kitabı okudu