Sokağın başında indi. Köşede çiçekçi var. Peki, beni evde bulacağını nerden bildin ? Yok canım, böyle birşey sorulur mu ? İnsan, kendine eziyet olsun diye, böyle münasebetsiz sözler düşünür ancak fakat, bir tuhaf bakılır gene de. Ben ayağa kalkar, kitaplara bakarım. Çiçek almıştım da (nereden almıştım?), buradan geçiyordum, ışığı görünce çiçek ile birlikte geldim (elimden atamazdım ya ). İki yıldan fazla mı olmuş ? Günler de ne çabuk…