Çalışma hayatımın Atatürk'ün kurduğu yeni devlette başlaması benim için büyük bir talihti. Savaşlarla yıkılmış, yorulmuş, yoksullaşmış bir ülkede, O'nun yeni bir vatan yaratan ordusunun neferi idim. Maddi olanaklarımız sınırlı, yapma ve başarma isteğimiz sınırsızdı. Destek olanlar, hız verenler, yüreklendirenler vardı. Gizli açık çelmeleyenler, atılımcı ruhu köreltmek isteyenler vardı. Karmakarışık ruh halleri içinde, kafaları, yetişkinlikleri ve yürekleri çok farklı insanlar hep beraber Atatürk'ün Türkiye'sini yaratıyorduk. Ölümünün arkasından yeni bir Dünya Savaşı gelmiş, yeni insan tipleri ortaya çıkmıştı. İnsanları tanıdıkça, hızla değişen yeni ortamlarda onlarla tekrar tekrar karşılaştıkça, insana yansıyan büyük değişimi daha iyi görmek ve anlamak heyecanım artıyordu. Hayatı yapan gerçek unsurun insan olduğunu biliyordum. Yaşam notlarımı tutarken, insanlar üzerindeki bilgimi ayrı notlar haline getirmeye başladım ve son 35 yılda, kendim için onlardan büyük bir hazine meydana getirdim. Şimdi 85 yaşımda, bu gizli servetimi genç insanlara, bugünü ve yarını yaşayacaklara açıyorum. Yirminci yüzyılın sonlarında ve gelecek yüzyılda insanların, toplu yaşamının ve toplu çalışmanın yeni biçimleri içinde bunalmak, yok olmak istemiyorlarsa, insanı öğrenmek zorundadırlar. Benim çağdaşım Alman yazar Erich Maria Remarque'ın ünlü romanı nasıl "İnsanları Seveceksin" diyorsa, ben de çağdaşlarıma "insanları öğreneceksin" demek istiyorum.
Atatürk'ten sonra hiçbir zaman, en büyük düşmanımızın cehalet olduğu anlaşılamamıştır.
Mustafa Kemal:
"Bir memleketin maliyesi bağımsızlıktan mahrum olunca, o devletin bütün hayat kollarında bağımsızlık felçe uğramıştır." (1 Mart 1922)
Sayfa 160Kitabı okuyor
Türkiye imkânlarının üzerinde yaşamaktan vazgeçmelidir.
Sayfa 156Kitabı okuyor
Bizim insanımızın Alacahöyük'le ilgisi Cumhuriyet'le, daha doğrusu Atatürk'e başlamış
Sayfa 199Kitabı okudu
Açıkça ortaya çıkmak ve milletin hakları adına gür sesle bağırmak ve bütün milleti bu sese ortak etmek lâzımdır.
Sayfa 27Kitabı okuyor
Cumhuriyet’i kuranlar Prens Sabahattinci değil, Ahmed Rızacıydılar. Bu demektir ki Cumhuriyet, Comte’un “pozitivist siyaset sistemi”nin izinde, merkeziyetçi, otoriter, bürokratik, seçkinci, laik ve üsttenci oldu. Mustafa Kemal Atatürk düşüncede ve eylemde büyük ölçüde pozitivistti ve Kemalizm bir çeşit siyasal pozitivizmden ibaret kalmıştır. Cumhuriyet Halk Partisi’nin ünlü altı oku, pozitivist öğretinin bazı temel şiarlarını ifade ediyordu. Ne var ki Cumhuriyet dönemine, eğitimden ve –ilkokulundan üniversitesine– eğitim kurumlarının organizasyonundan bilime ve siyasete kadar, çoğunlukla pozitivizmin damgasını vurmuş olduğunu söylemek hiç abartmasız doğru olsa bile, bizdeki bu pozitivizmin Batı’daki aslının oldukça yüzeysel, ikinci ve üçüncü elden devşirilmiş ve çoğu yerde yanlış anlaşılmış bir görüntüsü olduğunun da altını çizmek gerekir.
"Ona karşı olanlar da onun emri altında idi."
Sayfa 17Kitabı okuyor
"Atatürk yalnız Türklüğü değil, Müslümanlığı da kurtarmak istemişti."
Sayfa 55Kitabı okuyor
"Atatürk sonrası bozgunculuğu, suçu, başta sözde onun olmakla övünen parti olmak üzere, bütün partilerindir. Politikacılarındır. Politikacılığı ikbal ve çıkar mesleği olarak seçenlerindir."
Sayfa 24Kitabı okuyor
"Biz barış istiyoruz dediğimiz zaman tam bağımsızlık dediğimizi herkesin anlaması gerekir."
Atatürk
Dünyada her şey için, medeniyet için, hayat için, başarı için, en hakiki mürşit bilimdir, fendir.
Atatürk'e
Eğer şu an yaşıyor olsaydın en başta sana baba diye hitap ederdim hem de öyle böyle değil kocaman harflerle BABA derdim. Bugün üniversiteden diplomamı aldım derdim senin açtığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime ant içtim ben derdim bu yolda gerçekten de durmadan yürüyeceğime sana layık bir Türk genci olabilmek adına aslında vazgeçmiş olduğum eğitim hayatıma elbet bir gün devam edeceğime dair söz verirdim. Üstüne de eklerdim tıpkı senin dediğin gibi sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuştur bu yüzden şu sıralar sanatsal yönden kendimi geliştirmek adına piyano üzerine yoğunlaştım derdim...