Bana bir kalb lâzım ki, içi erimiş demir dolu bir pota kadar sıcak olsun; dışı da buz ve ayaz... O soğuk, o ateşin; o ateş de soğuğun peçesi olsun... Kaldırılmaz, aralanmaz delik açılmaz bir peçe... Sırrımızı ancak böyle bir kalbe emanet edebilirdik.
Sayfa 58 - (SIR) BaşkurmayKitabı okudu
Çünkü benciller. Daha uzun yaşamak istiyorlar, evet, ama yaptıkları şeylerin kendi yaşamlarına fazladan bir zaman katmayacağını da biliyorlar.
Üşüyorum! diye düşündü, ölüm bu mu? Kanımın, yüreğimin yavaşlaması, bedenimin soğuması, düşüncelerimin uyuklaması.
Ama o değişmemişti. Hâlâ küçük. Hâlâ genç. Ölüm büyümeye veya değişmeye izin vermiyor.
Trenlerin belleği zayıftır; çok geçmeden her şeyi geride bırakırlar.