İçimde dururken bu kadar acı
Hâlâ yaşıyorum, ölemiyorum.
Sayfa 64 - SeslenişKitabı okudu
Günleri sayarım, geceler iner;
Beklerim geceyi, yıldızlar söner;
Gizli bir yaram var, durmayıp kanar;
Neresi? Bulup da silemiyorum.
Sayfa 64 - SeslenişKitabı okudu
Çünkü artık yabancılaşmışlardı. Bu yabancılık, görünüşte olan bir şey değil, içten gelen bir duygu idi. Tıpkı rüyalarda bir tehlikeden kaçmak isteyip de koşamayan insanlarınkine benzeyen bir duygu...
Sayfa 208 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu
“Gel benim ol çiçek yüzlüm !
İpek saçlım, ışık gözlüm!”
Der ki Atsız: "Yalnızlık en iyi mekteptir."
Kirpiklerin paralıyor
Bakışların yaralıyor
Rengin sanki çiçekten
Bilmem hangi çiçekten ?
İster darıl, ister kız
Tek adını söyle kız.
Ben Atsız, N. Fazıl, M. Âkif gibi şairleri seviyorum. Menfiyat uğruna değil de hakîkât uğruna yazanları/düşünenleri/ölenleri.
Yüzün aya benziyor
Kaşın yaya benziyor
Gözlerin yeşil alası
Saçların aslan yelesi
Yürüyüşün turna gibi
Salınışın suna gibi
Hangi yerden, kaynaktansın?
Hangi boydan, oymaktansın?
Mecnûn'a cihan dopdolu Leylâ görünürmüş.
Sayfa 182Kitabı okudu
Geri Gelen Mektup
....
Ey sen ki kül ettin beni onmaz yakışınla,
Ey sen ki gönüller tutuşur her bakışınla!
Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince
Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince
Gönlümdeki azgın devi rüzgarlara attım;
Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım.
Gözler ki birer parçasıdır senden ilâhın,
Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,
Vur şanlı silahınla, gönül mülkü düzelsin;
Sen öldürüyorken de, vururken de güzelsin!
...
Sayfa 240Kitabı okuyor