Ayla Kapıcı
@aylakapici
İklimsiz, Ruh Bedene Küserse, İsimsiz Hayatlar Farklı Mekânlar kitaplarının Yazarı/ Yaratıcı Yazma Eğitmeni ve Editör
Yazar/Editör
Türk Dili ve Edebiyatı
7 okur puanı
Ekim 2023 tarihinde katıldı
Okur Takip Önerileri
Susmak; bir damla gözyaşının içine sığdırılmış, onlarca kelimenin özeti, bazen de boğazında yutkunamadığın bir ağrı gibidir. Kimi zaman bir zaruret, kimi zaman mecburiyet, kimi zaman da keyfiyetle bir duruş biçimidir. Bir dua, bir yakarış, bazen de ah dolu bir bedduadır. Ne yiğitlik, ne de kalleşlik, bazen gereken, bazen de tenezzül edilmeyendir. Aciz saymaktır; kelimeleri, yok saymak ve sessiz bir başkaldırıdır. Anlaşılması en zor olan, beş duyu organının çaresizliğidir. Saklanmak, saklamak, gizemli; kâh nazarından korkulan, kâh gazabından…
Dilin çaresizliği, konuşamamanın acizliği, bazı bazı asaleti… Tek kelimeye sığdırılan, bir devrim… Bakıştan, duruştan, az/dan öz/ü anlamak. Zihnine değen, her lakırdının kalemsiz kâtibi… Kimi zaman içinde gezinen huzursuz bir tilki, kimi zaman da, sinsi sinsi ruhunu kemiren bir kurt. Bazen utanç sebebi, bazen de bilge bir duruş. Hor görmek muhatabını, zekâsını sorgulamak, ön yargı ile önsezi arasında sıkışmış bir aşağılama biçimi. “Nasıl olsa anlamayacaksın” demek, anlatamayacağını hesaba katmadan. Bazen arsızca üste çıkmak için, sükûtun gururlu gölgesine sığınmak. Ayla Kapıcı/Ruh Bedene Küserse
Hiçlik herşeyle ölümüne kapışır...
Herşeye sahip olan birine sormuşlar;
"Nedir hayattan beklentin?"
Boş boş bakıp;
"Hiçbir şey." demiş.
Hiçbir şeyi olmayana da dönüp aynı soruyu sormuşlar;
"Umudum var, yetmez mi? Yoksa ne farkım kalırdı şu tıka basa doymuş görünen biçareden!(?) demiş gülümseyerek...Ayla/k
Vesselam; hüzün düştükçe kalbime, yürek yasımı biriktirir oldum içimde. Üst üste giyinsem de üşür oldum sensizlikten, yüreğime yağan hüzünlerdir belki de sebebi. Bir elim aşkı yazarken, diğeri karalıyor üzerini şimdilerde. Silgi daha çok kullanır oldum, sanırım kalemler unutuyor artık ikimizi. Biliyor musun? Artık çay demleyip, saatlerce gelirsin diye bekleyip soğutmuyorum. Kahve yapıyorum çabuk tarafından kendime ve en iyi dostum yalnızlıkla oturup içiyorum keyifle. Hiç bilmediğim bir dilden sövüyorum bu şehrin ve senin gelmişine, geçmişine... Ayla Kapıcı/İklimsiz
Gördüklerini kabul et, söylentileri bırak
Güneşi görenin Zühal'e ihtiyacı kalmaz.
Sayfa 76Kitabı okudu
Yalın ayak, baldırı çıplak, biraz saf, çokça cahildim aşka ve hayata. Direkt ve eklentisizdi benim sözcüklerim. Yalnızlık alışılagelmiş bir ezberdi, belki de bu yüzden kendimi kandırıp, yabancısı olduğum kalabalıklara karışmaya hiç yeltenmedim. Çünkü bilirdim; aramızda yakın görünen uzak mesafeler olduğunu. Ayla Kapıcı/İklimsiz
Sayfa 34Kitabı okudu
