Gençlik Serüveni Serisi'nde belkide en fazla beğendiğim şey sıradan bir olayın bir şekilde değişip, gelişip sonra da hikayenin güzel bir sona bağlanıyor. Ayçiçeği Karnavalı cidden çok akıcı bir kitaptı, sizi boğmadan kısa sürede bitirebileceğiniz çerezlik bir kitaptı. Dolunay'ın sakarlıkları ile gülebileceğiniz, kitabın içindeki arkadaşlıkla içinizin ısınacağı, karakterlerin geçmişiyle de gözlerinizin dolacağı bir kitaptı.
Dolunay o kadar güzel bir karakterdi ki, karşısındakine değer veren, onları önemseyen, eğlenceli çok doğal bir karakterdi. Dolunay bana umudun her zaman var olduğunu gösteren bir karakterdi. Keşke hayatımda olsa dediğim karakterlerden *bende öyle arkadaş ne gezer¿* Aslında Çiçek hakkında pek düzgün bir yorum yapamıyorum çünkü sanırım pek anlayamadım Çiçek karakterini :( İçine kapanık, sırlarını kimseyle paylaşmayan, donuk bir karakterdi. Dilerim 03:03'te kendisini bize daha da açar :')
Kübra, Asır, Doğukan ve Aycan cidden tam kafalık karakterler. Hepsi çok fedakar karakterlerdi geçmişlerini düşüşünürken istisnasız gözlerim doluyor :( Keşke hayat onlara daha iyilerini sunsaydı. Ayza karakterini çok az görmüş olsak da bizim kulağımıza küpe olacak dersler verdi. Açıkçası keşke birazcık daha Ayza'yı okusak dedim çünkü çok gizemli kalmış gibi hissediyorum.
Kitapta eleştireceğim bir şey olsa o da kesinlikle sonunun bu kadar hızlı geçilmiş olması... Birazcık daha detaylı okusaydık sonun tadını alabilirdik gibi hissediyorum.
Bir çok ders çıkarabileceğiniz, empati kurabileceğiniz, arkadaşlığı ile içinizin ısınabileceği bir kitaptı Ayçiçeği Karnavalı; okumanızı tavsiye ederim
Bir kitap ne kadar berbat, bayağı, gereksiz olabilirse o kadar berbat, bayağı ve gereksiz... Okumayın okutturmayın. Bu tarz kitapları inatla basan insanların kafasını anlamıyorum onlar için yapılabilecek tek şey boykot etmek. Ancak bir de bu kitapları alıp okuyan ve komik bir şekilde beğenen bir kitle var. Kendinizi o kitleden koruyun. Bu kitabı beğendiğini söyleyen birinden hızla uzaklaşın. Kendi zekanıza ve benliğinize saygınız varsa bu kitap gibi kitapları beğenen insanları hayatınızdan uzak tutun şekerim.
Düşman OkullarDilara Keskin · Ephesus Yayınları · 20175,8bin okunma
"N'oldu, Zezé?"
"Hiç. Şarkı söylüyordum."
"Şarkı mı?"
"Evet."
"Demek ki kulaklarım sağır olmuş."
Acaba insanın içinden de şarkı söyleyebildiğini bilmiyor olabilir miydi? Sesimi çıkarmadım. Bilmiyorsa benden öğrenecek değildi.
Ben Doruğa olan takıntısında o kadar çok sıkıldım ki anlatamam. Bayılıyor Doruk oturuyor Doruk. Sanki ergen bir kızın imkansız aşkını ve kavuşamamasını anlattı resmen bana Maya. Onun dışında kitaba saygım olduğu için okudum ama her yan yarım bırakabilirdim. Olaylar olduğunda Soğuklar ve avcılar işin içine girdiği sürece heyecanlı fantastik olduğu zamanlarda oldu. Keşke olay örgüsünü daha uzun olsaydı dedim Mayanın düşüncelerinin yerine . Acaba 2. kitabıda mı öyle çekiniyorum. !?
Kitabı çok sevsem de tarafsız olarak 2. Kitap başlarında biraz devam ediyor ama sonunda olaylar çok sürükleyici devam ediyor. Bence seriyi okuyup karar vermelisiniz 😌
Evet şimdi kitap savunucu insanlarımız gelir hemen, yok söyle yok böyle falan filan diye. Konu kadına şiddet olunca feminist damarınız duyarlılığınız kendini belli ediyor. Bu kitap neyse o da o. Ayrıca kitabın yazarının da bir kadın olması, üzücü...
Beklentiyle başlamıştım ancak beğenemedim. Belki de bana hitap etmemiştir. Öncelikle dil akıcı aynı zamanda da biraz basit geldi. Uzun soluklu bir roman olmasını tercih ederdim. Gerçekte yaşanabilecek bir kurgu olsa da bana geçmedi. Karakterlerin, tek kişinin bakış açısından kötü olarak lanse edilmelerinden hoşlanmıyorum. En önemlisi sonunu zaten az çok tahmin ediyordum, ağlatmadı, etkilemedi ve sırayla karakterlerin başlarına geleni okumak ilgimi çekmedi. Genel olarak 14+ kolay okunabilecek bir kitap.