Seni gördüm sandım, oysa sadece anılarıma benzeyen bir yabancıydı yanımdan geçen. Koskoca bir hayatsın zihnimde, senin dışında her şey sıkış tıkış ufacık bir bölmede. Ben bilirim suyu kaç yudumda içtiğini, ben bilirim korktuğunda neye sığındığını, ne dualar ettiğini. Ben bilirim kaç yastıkla yattığını, ben bilirim göz kapağındaki damarlarını. Şimdi çok uzağız, oysa nefesimin nefesine değmişliği de vardır. Aynı göğün altında, aynı yıldızları serdik üzerimize. Birçok aynıyı, aynı anda yaşadık. Aynı aynıları, aynı anda, aynı şekilde. Biliyorum senin de başın dönük göğe, şimdi tam da şu anda, aynı şekilde. Bizim artık aynı yıldızda gözlerimiz buluşur sadece, biz buluşamayız. En olmazlar yan yana gelir de, biz kavuşamayız.
Belki bambaşka bir şehirde, bambaşka bir balkonda ya da bir müzik eşliğinde yürürken yolda, aynı anda bakarız ay'a. Birbirimizi düşünür, birbirimizden nefret eder, yine birbirimizi özler, yine severiz. Ama biz, artık mezarda bile yan yana gelemeyiz.
✍️ Murat Çağlar