Vakti gelince gitmenin adıdır gün batımı. Ömürden, gönülden, günden ...
Ormanda, binlerce parıldayan yıldızın altında tek başına duran Arlo Finch kendisini küçücük hissetti ama kötü anlamda değil. Aksine, evrenin enginliğine dair bir gizeme şahit olmuş, okyanusa salınan bir akvaryum balığı gibi hissediyordu şimdi.
Nefesi gece soğuğunda buharlaşırken, birkaç dakika boyunca böyle düşüncelere daldı. Babasının Çin'de aynı yıldızları görüp görmediğini merak etti. Bu yıldızların kaçının ismi olduğunu, bu isimleri kimin verdiğini, ayrıca bunların arasında Sırıtanpopo gibi çünkü neden olmasın?- aptalca isimler olup olmadığını merak etti.
Arlo, bu yıldızlardan birinin etrafında dönen bir gezegendeki bir başka çocuğun da aynı şeyleri düşünerek Dünya'ya bakıp bakmadığını merak etti. Evrendeki milyarlarca yıldızı düşününce, bunun gibi başka bir gezegen olduğu fikri neredeyse -belki de kaçınılmaz şekilde- olası hale geliyordu.
Sayfa 71
Biz beyaz saçlı üç çocuğuz. Ölüm mü? Kısmet işte. Gittiğimiz yere kadar, boş verin.
''Dünya,'' dedi,''Bir dilek gerçekleştirme fabrikası değil.
Gökkuşağını istiyorsan
Yağmura katlanmalısın.
Acı olmadan mutluluğun değerini bilemeyiz
o okurken uykuya dalar gibi aşık oldum: Önce yavaş yavaş, sonra bir anda.
Bu havuçlu risottonun insan halini almasını istiyorum ki onu Las Vegas' a götürüp evlenebileyim.
Bu dünyada incinip incinmeyeceğine dair tercih yapma şansın yok ancak seni kimin inciteceğini seçebilirsin...
Sayfa 317Kitabı okudu
Ama Van Houten, insanların bıraktığı izler genellikle yara oluyor. Berbat bir alışveriş merkezi inşa ediyorsun veya askeri darbe yapıyorsun ya da rock yıldızı olmaya çalışıyorsun ve kendine, "Artık beni hatırlayacaklar," diyorsun fakat (a) seni hatırlamıyorlar ve (b) arkanda bıraktığın tek şey daha fazla yara oluyor. Darben diktatörlüğe dönüşüyor. Alışveriş merkezin lezyon haline geliyor.
Sayfa 315Kitabı okudu
"Sadece yukarı çıkan bir hız trenindeyim,
Ve seninle en tepeye çıkmak benim için bir onur."
Sayfa 219Kitabı okudu
Belli ki dünya bir dilek gerçekleştirme fabrikası değil.
Sayfa 200Kitabı okudu
"Seviyorum," dedi. Bana bakıyordu, göz kenarlarının kırıştığını görebiliyordum. "Seni seviyorum ve doğru şeyleri söylemek gibi basit zevklerden kendimi mahrum etmeye pek meyilli değilim. Seni seviyorum ve sevginin boşluğa atılan bir çığlık olduğunu ve unutulmanın kaçınılmazlığını, herkesin ölüme mahkum olduğunu ve tüm çabamızın toza dönüşeceği bir günün geleceğini biliyorum ve güneşin elimizdeki tek dünyayı yutacağını da biliyorum ve seni seviyorum."
Sayfa 159Kitabı okudu
"Kendin olmakla o kadar meşgulsün ki ne kadar emsalsiz olduğuna dair hiçbir fikrin yok."
Sayfa 130 - PegasusKitabı okudu
Acı Olmadan Mutluluğun Değerini Bilemeyiz
Sayfa 41 - PegasusKitabı okudu