Kahve Kadın
@aysegulaysegulaysegul
An emotional bookworm, a competitive teacher, a pain in the neck sister/friend,a solid confidante, a coffee addict
196 okur puanı
Temmuz 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
Ve Emel...
" Sana da şey gibi geliyor mu? "
"Ne gibi cancağızım?"
"Hayatımızın en mutlu anını çoktan yaşamış olabilirmişiz gibi."
"Neydi ki o? "
"Bilmem, belki de şu andır. "
Sayfa 32Kitabı okudu
..
Mesela, karanlıktan sonra birdenbire nasıl aydınlık olur, albayım? Siz hiç görebildiniz mi?
Sayfa 33Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
..
Karanlığa dikti gözlerini : Işık mı azdı? Yoksa insan aynı parlaklıkla görmüyor mu kafasından geçenleri?
Sayfa 31Kitabı okuyor
..
Hayalimdeki günleri bile böyle küçük hesaplarla geçirdim işte albayım. Aklımın içini örümcek ağları sardı; kafamın sandalyelerinde elbiseler, gömlekler, çoraplar birikmeğe başladı; kurduğum hayaller, bir bekar odasının dağınıklığına boğuldu. Düşüncemin duvarlarına resimler asmak istediğim halde bir türlü olmadı. Belirli noktalara biriken eşya, odanın çıplaklığını daha çok ortaya çıkardı.
Sayfa 24Kitabı okuyor
..
Eskiden biri bana çocukken zulüm gördüğümü söyleseydi, ben de hemen o "imayı" reddederdim. Ancak bugün çocukluğumda yıllarca zihinsel zulme maruz kaldığımı gayet iyi biliyorum. Rüyalarım, resimlerim ve kendi bedenimin verdiği mesajlar bunu bana söylüyor, ancak yetişkin olarak bu gerçeği kabul etmeyi uzun süre reddettim. Pek çok insan gibi ben de şöyle düşündüm: "Ben mi? Ben hiç dayak yemedim ki. Yediğim birkaç tokatın hiçbir anlamı yoktu. Annem benden çok çekti."
Sayfa 200Kitabı okudu
..
Çocuklukta yaşanan acılarla yüzleşememe hem dini itaat, kinizm ve ironi şeklinde hem de felsefe ya da edebiyat kılığında gizlenen kendine yabancılaşma biçimlerinde görülebilir. Ancak beden, eninde sonunda isyan edecektir. Uyuşturucuların, nikotinin, ilaçların yardımıyla geçici olarak bastırılabilse de son sözü genellikle o söyler, çünkü özellikle zihin, yabancı bir ben olarak işlev görmek üzere eğitildiyse, kendini kandırma zihne kıyasla bedende daha kolay görülür. Bedenin verdiği mesajları yok sayabilir ya da onları ciddiye almayabiliriz, ancak bedenin isyarı dikkate alınmalıdır. Çünkü bedenin dili, kendi benliklerimizin ve canımızın gücünün samimi bir ifadesidir.
Sayfa 198Kitabı okudu
..
Çocukken dövülen herkes, korkmaya meyillidir. Çocukken sevgiden yoksun kalmış herkes sevginin özlemini -belki de hayatları boyunca - çekeceklerdir.
Sayfa 196Kitabı okudu
Ebeveynimize hayatımız boyunca hürmet göstermemiz gerektiği fikri, iki temel üzerine inşa edilmiştir: İlki, ağır sapıklık şekline bürünebilecek mazoşistik davranışta tezahür eden suistimal edilen çocuğun kendisine eziyet edenlere (yıkıcı) bağlılığıdır. İkincisi ise, bize ne yapmış olurlarsa olsunlar, anne babalarımızın hak ettikleri hürmeti onlara göstermediğimiz takdirde bizi binlerce yıldır erken ölmekle tehdit eden geleneksel ahlaktır.
Sayfa 195Kitabı okudu
..
Çocukluğumuzda bastırılmış (baskılanmış ya da bağları koparılmış) ancak bedenlerimizdeki hücrelere sinmiş duyguların başında korku gelir. Dövülen bir çocuk, sürekli yeni darbelerden korkmalıdır ancak zulüm gördüğü gerçeğiyle yaşayamaz. Bu gerçeği bastırması gerekir. Aynı şekilde, ihmal edilen bir çocuk, tamamıyla terk edilme korkusuyla, kendi acısını ifade etmeyi bırakın, bilinçli olarak yaşayamaz bile. Böylece çocuk gerçek olmayan, güzel gösterilen, hayali bir dünyaya hapsolur kalır. O dünya ayakta kalmasını sağlar.
Sayfa 191Kitabı okudu
..
Bugünün çocukları ve torunları, çocukken gördüklerinin ve hissettiklerinin farkında olabilirler ve bunlara inanabilirler. Kendilerini kör olmaya zorlamalarına gerek yoktur. Böylesi zoraki bir körlüğün bedelini, gerçek sebepleri çok uzun süre gizli kalan fiziksel ve zihinsel bozukluklarla ödediler. Gerçeklerin üstünü kapatmaya gizlice izin vermeyi bırakırlarsa, kendilerini şiddetin ve kendini kandırmanın zincirlerinden kurtarabilirler ve bundan böyle kendi çocuklarından da böylesi fedakarlıklar talep etmezler.
Sayfa 152Kitabı okudu
..
Zoraki sevgi, sevgi değildir. Zoraki sevgi, yalnızca herhangi samimi bir iletişimin olmadığı, aslında var olmayan bir sıcaklık ve samimiyet taklidinin yapıldığı, kini hatta nefreti maskelemek üzere yaratılmış yapmacık bir şefkat ifadesinden ibaret "sahte" bir ilişkiye yol açar. Asla gerçek bir karşılaşmaya yol açamaz.
Sayfa 146Kitabı okudu
..
Uyuşturucular, her zaman insanları bağımlılıktan ve annenin kısıtlamalarından kurtarmaz. Kimi zaman yasal uyuşturucular (alkol, nikotin, tıbbi ilaçlar) annenin yarattığı boşluğu doldurmak için kullanılır. Çocuk, annesinden ihtiyaç duyduğu besini alamaz ve hayatının daha ileriki dönemlerinde bunun telafisini bulamaz. Uyuşturucular olmadan, bu boşluk bir fiziksel açlık duygusu, midenin kazınması ve kasılması olarak ortaya çıkar. Muhtemelen bağımlılığın temelleri hayatın en başında atılır, bulimia ve diğer yeme bozukluklarında olduğu gibi. Beden, acilen bir şeye ihtiyaç duyduğunu, küçük bir bebekken ondan esirgenen bir şey olduğunu açıkça ortaya koyar. Ancak bu mesaj, duygular yok sayıldığı sürece yanlış anlaşılır. Buna göre, küçük bir çocuğun yaşadığı ızdırap, mevcut bir ızdırap olarak kaydedilir ve bütün bu ızdırapla mücadele etme girişimleri başarısız olmaya mahkumdur. Yetişkinler olarak farklı ihtiyaçlarımız vardır ve bunları ancak bilinçdışındaki eski ihtiyaçlarımızla artık eşleştirmediğimiz zaman doyurabiliriz.
Sayfa 141Kitabı okudu