Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.30
Okumaktan çok yaşadığım bir kitabı cümlelerle nasıl anlatabilirim. Ah Tolgonay, ah Toprak Ana, ah vatan için bile bile ölüme giden üç şehit..
Cengiz Aytmatov'u ilk Beyaz gemi adlı eseriyle tanıdım,sonra da işte o kitap "Toprak Ana"yi tanıdım.
Her şey gönlünden yaralı bir ananın Toprak Ana ile dertleşmesi ile başlıyordu. Yaşadıklarını, sevinçleri, üzüntüleri anlatıyordu. Bunları ana olmanın verdiği duyguyla anlatıyordu. Ya çok sevdiği gelini, toprakta başlayan aşk ama bu aşka zarar veren bir savaş aslında tüm insanlığa zarar veren bir savaş "İnsanlar savaşmadan yaşayamazlar mı?" Okurken bir kez daha savaşa lanet getirdim.
Mutluluk ve umut içinde ekilen o toprak o mutlu, beraber günler ve ardından yaşanılacak açlık, zorluk, acı, sıkıntı, yokluk, gözyaşları, haykırışlar, her geçen gün kaybolan o büyük umutlar...
Tolgonay Cengiz Aytmatov'un en güçlü, ve hayranlık bırakan kadın karakterlerinden biridir.
Köy halkına güçlü ve dik duruşu ile katkısı olmuştur.
"Bu dünyadan insanlar göçüp gider ama yaptıkları iyi şeyler kalır." demiş Aytmatov. Her acı insanı umutlandırır.
Bir köyde, acıların içinde, oğullarını ve kocasını kaybetmiş bir ananın, aşık olduğu adamı kaybetmiş bir gelinin hissettiklerini ve sadece birkaç dakika içerisinde sayısız duygu yaşamaya hazır mısınız?
O halde iyi okumalar.
Hayat niçin bu kadar acımasız, bu kadar kör?
Savaş; hangi devirde, hangi zamanda yaşanırsa yaşansın, yaşattığı zulümler ve çekilen çileler hep aynı olmuş. Zaman değişmiş, mekân değişmiş, ölenler, öldürülenler değişmiş ama acılar hep aynı kalmış.
Bu acıları en çok çeken de en derinden hisseden de genelde analar olmuş. Hem evinin erkeklerini savaşa göndermek zorunda kalmış hem de geride
136 syf.
10/10 puan verdi
Dikkat!!! Bu bir roman değil, iki kapak arasına sıkıştırılmış 'bir yumak acı'...
Lügatlardan silinmesini istediğim yegane kelimedir "Savaş". Çocuklar hiç mi hiç tanışmasa onunla. Anlamını da alıp öylece yerin dibine batsa. Ya da yok yok yerin dibine değil, çünkü orada bir avuç toprak uğruna yiten canlarımız var bizim. En iyisi mi yok
Cengiz Aytmatov diğer kitaplarında bir deve üzerinde dostunun ölüsünü gömmeye giden bir adamın sadece o yol boyunca geçmişi hatırlaması ile bize harika bir roman verdi, küçük bir çocuğun hayatından kesitler verip 2 geyik ile bize neler neler anlattı, biri ana olmak üzere 3 5 karakter ile topsuz tufeksiz bize savaşı tüm dehşeti ile yaşattı. İnkar
Evet yine bir Cengiz Aytmatov kitabına ciğerimizi bırakmış bulunuyoruz. Öyle güzel, öyle hüzünlü ki gözyaşları içinde okudum. Kitap İkinci Dünya Savaşı sırasında geride kalanların neler yaşadığını anlatıyor. Savaşın sadece cephede savaşanlar için değil geride bıraktıkları aileleri ve sevdikleri üzerindeki yıkıcı etkilerinden bahsediliyor. Benim için muhteşem bir kitaptı. Kesinlikle tavsiye ederim. Aytmatov'un Beyaz Gemi kitabı da okuduğum güzel kitaplardan biriydi.
Hak Bu Değil
Bendeniz şu ana kadar, milletleri uzun yıllar Soyvetler hakimiyetinde yaşayan Cengiz Dağcı ve Cengiz Aytmatov'un neredeyse tüm eserlerini okudum. Onların eserlerine tek tek inceleme yazdım (1000 Kitap'tan önce), eserlerinden edindiğim izlenimle bir panel metni yazdım ve çeşitli illerde sundum (Anadolu Mektebi sayesinde). Bu sebeple, Komünizm ve
Toprak Ana
Bazı kitaplar vardır gerçekten hakkında çok konuşmaya gerek yoktur. “Al, oku” deyip geçeceksin,o depremi okuyunca okuyanın kendisi yaşayacak. Kitap beni paramparça etti. Kitapta yaşanılanlar... her şeye rağmen cidden "YAŞAMAK" bu olsa gerek.
Ahhh Tolgonay Ana, ahhhh Aliman abla...
İnsan hep bir başka insana dökmez içini; kimi zaman bir
Toprak Ana
Spoiler içerir!
Cengiz Aytmatov ile tanışma kitabımdı 'Toprak ana'. Aytmatov'un hikayelerinin olmazsa olmazi sanırım bozkırda geçmesi.. Bu hikayedede erkekleri savaş için askere alınan bir Kırgız köyü var. Kadınlar erkekleri olmadan açlık,yoksullukla sefaletin en dibini yaşıyorlar.
Hasat zamanini dört gözle bekliyorlar ama hasat edilen ürünlerin merkezden istemesiyle bütün ümitleri suya düşüyor. Bunlar yetmezmiş gibi bir de cepheden gelen ölüm haberleri, buna bağlı olarak asker yaşının aşağı çekilmesi ve anaların çocuk yaşta denilecek evlatlarına vedalari.. Tolgonay ana ve gelini Aliman'in gözyaşları,beni hüzne boğan muhteşem bir hikaye..
Hani bazı kitaplar vardır okurken birçok şeyi yaşadığımız, öğrendiğimiz türden kitaplar... Işte tam da öyle bir kitaptı. Yeri geldi üzüldüm yeri geldi heyecanlandım yeri geldi sevindim yeri geldi düşündüm... Bunların devamı uzaaaaar gider. Yunus Emre'nin çesitli imtihanlarını okurken aynı zamanda dönemin kara belası olan Moğolların istilalarında neler yaptıklarını üzülerek okuyoruz. :/ Yunus'un, Tapduk Emre ile olan ilişkisi beni çok etkiledi. Aslında neredeyse kitabın tümünden etkilendim ve bazı yerlerini postitledim ki tekrar bakayım. Dini-tasavvufi konuda olan bu kitap yer yer nasihatlere ve günümüzde de olan kötü alışkanlıklara, kötü şeylere yer veriyor. Ben çok beğendim ve etkilendim. Oldukça düşündürücü ve güzeldi. Yunus' un hislerini okurken zaten etkilenmemek elde değil diye düşünüyorum. Bacım Sultan'a olan hislerinden tutun da tüm hisleri insana aksediyor, uzulitor. Maalesef mutlu son değil. Bu arada Aytmatov'un Gün Olur Asra Bedel eserindeki "Mankurtlaşma"yı burada da gördüm. (O sayfaları okurken aklıma direkt Aytmatov geldi zaten.) Mankurtlaştırilan kişiyi söylemeyeceğim tabii ki. :) Ama kitabın bir bölümünde tahminim doğru çıktı ve eser öyle bitti. Kesinlikle sizlere de tavsiye ediyorum. :) Sağlıkla, mutlulukla ve kitapla kalın. :)
Aytmatov un yazarlığı ve Doğu dünyasına yaptığı katkıdan bahsetmeyeceğim ,ama bu kadar trajedi neden diye soruyor insan ,"Toprak Ana" gözyaşları icinde okuyacağınız bir kitap ,"Cemile "hikayesi haklıydı doğrusunu yaptığı diyeceğiniz bir eser. Peki bu! Kimse kusura bakmasın ama kitap sizi ayak parmaklarınızdan saç tellerinize kadar geriyor. Tamam bu Rus klasiklerinden belki devrim Fransa'sinda alışık olduğumuz sahneler ama bir yazarda olması gereken en önemli şey iyimserlik. Hayatin gerçekleri zaten zor iken, kitap okuyucu için tekrar aynı sahneyi görmek iyi bir niyet sayılmaz.
