Daemon gözlerini kısmış bir şekilde önümde ortaya çıktı. Elini göğsüne, tam kalbinin üzerine güm güm vurdu. "Çünkü burada ne hissettiğimi biliyorum. Ben bir şeylerden kaçan türde biri değilim, ne kadar zor olursa olsun önemli değil. Hayatımın geri kalanında neler olabileceğini merak ederek yaşamaktansa duvara toslamayı tercih ederim. Biliyor musun? Senin de kaçan tiplerden olmadığını düşünüyordum. Belki de yanıldım."