Kadınlara yapılan eziyetlere yine kadınların destek vermesi ne garip!... Sanki çektikleri acıdan zevk alıyorlar... Erkekler tarafından konan kurallara itaat ediyorlar... Hatta bunu onlardan daha fazla destekliyorlar...Yani kraldan fazla kralcı oluyorlar... Bu kadınları anlamak zor!
.......Törelere destek olanlar da yine kadınlar. Kadın istemezse erkek hiçbir şey yapamaz... Ama kadınlar böyle istiyor. Ceza istiyor... Acı istiyor... Hatta sonunda ölüm istiyor...
Düşünüyorum da insanı yine başka insanlar üzüyor.En çokta hayran olduğu değer verdiği muhtaç olduğu ve çok sevdiği insanlar. Düşmandan çok dostlar üzüyor. Analar, babalar, çocuklar, kardeşler, sevgililer üzüyor.
Ne her sabah doğan güneş, ne geceleri gökyüzünde parlayan ay, ne yağmurlar, ne de kar, hiçbirinin cebinde mutluluk yok. İşte biz buradayız diyorlar sanki! ister mutlu ol, ister mutsuz, ister sevin ister kahrol, ister var ol, ister yok ol...
Bir dinsiz insan olarak dinleyemeyeceğimi, sezemeyeceğimi sandığı insanlığıma söylermiş gibi:
— Tevrat ile İncil ile Zebur ile Kuran ile geldinse merhaba dedi.
Aynı kitabın bile insanları birbirine düşman ettiğini bilmiyolar mıydı?
"Dünya değişiyor dostlarım. Günün birinde gökyüzünde, güz mevsiminde artık esmer lekeler göremeyeceksiniz.Günün birinde yol kenarlarında, toprak anamızın koyu yeşil saçlarını da göremeyeceksiniz . Bizim için değil ama, çocuklar, sizin için kötü olacak. Biz kuşlar ve yeşillikleri çok gördük .Sizin için kötü olacak. Benden hikâyesi. "