Bahçemdeki Erik Ağacı
Bu sabah, tepemde dalları hayat yüklü bir erik ağacı, nemli toprağa çıplak ayakla basarak ve geçmiş pişmanlıkları yeni korkulara ulayarak dedim ki; haydi yüreğim! İşte yeniden toprağa ve hayata aşık olma zamanı!..
Sayfa 64 - Sel YayınlarıKitabı okudu
Bahçemdeki Erik Ağacı
belediye otobüsünde gürültülü kahkahalar atan bir gruba rastlarsınız ve muhtemelen kızarsınız onlara. Oysa onlar otobüsün içindeki baharı temsil etmektedir. Geri kalanlarda bir kış suskunluğu vardır.
Sayfa 64 - Sel YayınlarıKitabı okudu
Bahçemdeki Erik Ağacı
Ve çok yenilgi sonra anlayacaktım en gerçek sevdanın insanla toprak arasında yaşandığını. Ölüm gibi bir kavuşma başka nasıl ve kiminle yaşanabilirdi ki?
Ölüm dışındaki tüm kavuşmalarda belli belirsiz bir ayrılık tadı vardı çünkü. Baharın hem sevda hem ayrılık tadı taşıması gibi. Her sevinç uzak bir hüznü hatırlatır ya, öyle işte. Biz o hüzünden kurtulduğumuza, onu geçmişte bıraktığımıza seviniriz aslında. Oysa hiçbir acı bıraktığımız yerde kalmaz; onu yanımızda taşır, yeni baharlara ekleriz. Erken açan filizlere soğuk vurur birden. Güneşe güven olmaz çünkü, zamansız doğar bazen ve dolandırır yüreğimizdeki tomurcukları...
Yalınayak ve kent yorgunu bir yürekle toprağa bastım bu sabah. Etrafta bahar...
Sayfa 63 - Sel YayınlarıKitabı okudu
Bahçemdeki Erik Ağacı
Bahçeme nisan gelmiş, hiç haberim olmadı. Her nisana hazırlıklı olamıyor insan. Ne bir sevda hazırlığımız var, ne de umut veren bir girişim... Bilsek bir yerlerden bir şeyler uydururduk. Hakiki bir aşk değilse de nisanı idare edecek bir didişme ayarlardık belki, ama olmadı.
Yine yeni ve aşksız bir baharın kapısında buldum kendimi. Her yerden hayat fışkırıyordu ve ben yalnızdım...
Sayfa 62 - Sel YayınlarıKitabı okudu
Bahçemdeki Erik Ağacı
Oysa temiz bir aşk için her şey hazırmış gibi görünüyor: Güneş en samimi ikliminde, ağaçlarda sevgili filizleri, deniz en yosma maviliğine kuşanmış ve kuşlar her sevda anına şahitlik yapmaya teşne...
Sayfa 63Kitabı okudu