okuduğum şiirlerin en güzeli, en samimisi.
biliyor musun az az yaşıyorsun içimde; arada sırada aklıma gelmek gibi değil , paylaşamıyorum kimseyle, dakikalar saniyeler yarış ediyor , molalar çaylar sohbetler , her biri eriyor elimde az az,
oysa ki seninle güzel olmak vardı; senle olunca güzeliyordu her şey, lan üzülmek bile güzel gelir mi adama
örneğin rakı içiyoruz ; bir akşam
Savunduğunuz ülke, polis devleti bu işte!
İstanbul/ Çekmeköy/ Nişantepe yakınlarında bir caddede;
(Polis kimlik soruyor)
Önümden ten renginden doğulu olduğunu tahmin ettiğim bir yurttaş yürüyor ve polis çevirdi!
Bana da "bekle, seninkine de bakacağız" dedi kibirli bir tavırla.
Enerjim yoktu, ağzının payını vermedim, 'tamam' dedim, bekliyorum.
Önümdeki doğulu yurttaşla diyalog
Kadıköy - Haziran Ayı Hikaye Yazma Etkinliği
Kendinizden bir şeyler bulacağınızı düşündüğüm ilk hikayem ile sizlerleyim..
"Kadıköy"
...Modaya doğru yürümeye başladım… Kafamı gökyüzüne doğru kaldırdığımda, kapkara bulutlarla göz göze geldim, yağmur damlaları yavaş yavaş suratıma doğru damlıyorken bir anda nefesimi tuttum ve gözlerimi kapattım, o anda ne düşündüm tam olarak
Bir Teselli Ver!
Hayatım sonuna yaklaştığında, bunun başını sorgulamaya başladım artık. Ama fark ettim ki, iş işten; gerçek düşten geçmişti bile. Yaşlandıkça kuracağım hayaller azalmış, kurmuş olduğum hayaller ise tedavülden kalkmıştı. Geçmişim, gerçekleşmemiş hayaller çöplüğüne dönmüştü. Son kullanma tarihi geçmiş hayallerimi boşuna tutuyorum hafızamda. Uzak
Sadece içi mi dökmek istedim.(benim hikayem)
Neden hiç babam diyemedim neden hep bir nefretle dedim.Neden beni hiç sevmedin baba neden.Neden beni hep geçiştirdin baba.Neden ben yaptığım bir şeyde sana yaranamadım baba neden. Bir kızım veya bir aferin demek bu kadar mı zor ya. Bazıları diyor o sana belli etmiyordur seviyordur diye burdan onları diyenlere sesleniyorum.Sevse her şekilde belli
Dönüşmektir kötü bir insan olmak.Dönüşmek bir daha geri dönüşü olmayacak şekilde, bütün güzelliklerini içinden yıkıp geçmek.
Herkesin acısına yetişmeye çalışan bir insan iken bir gün, aslında insan denilen şeyin kurtarılmaya değmeyecek şu anda ne yaşıyorsa onu hakettiğini anladığında dönüştüğü şeydir.
Ne ben bir kahramanmışım ne de insanlar