Bir yerde bir söz okumuştum, yazdıklarının hepsini yaşıyor, ama yaşadıklarının hepsini yazamıyor insan. Öyle benimkisi de işte. Kırgınlıklarımızın, hayallerimizin, mutluluklarımızın, belki de yollarımızın kesiştiği yerler var, inanıyorum. Bu kadar acı çekilmiyor boşuna, bu kadar acı yalnız kalamaz, tekrarı olmayan acı yoktur diye inanıyorum. Hiçbir acı baki değildir, buna da inanmak istiyorum.