İnsanların her şeyi yok ettiği, bir tek aşkın baki kaldığı bir gerçeklikte bir incir ağacının şahitliğinde yaşanan savaş, aşk, ölüm, kültür ve dostluk hikayesi...
Kurgu 1974 yazı, 2000'lerin başı ve 2010'ların sonu paralelinde ilerliyor. Anlatıcı bazen incir ağacı bazen de üçüncü şahıs oluyor. Kıbrıs'ta içinde bir incir ağacının büyüdüğü tavernada Kıbrıslı Rum Kostas'la Kıbrıslı Türk Defne'nin gizli ve yasak aşkıyla başlıyor hikaye. Sonra Londra'ya uzanan bir acı, ayrılık, savaş ve umutla katmanlanıyor hikayemiz.
Sadece insana değil; ağaçlara, bitkilere, kuşlara, böceklere, farelere hatta sivrisineklere dair o kadar ilginç ve muhteşem bilgi yer alıyor ki kitapta. İklim krizine, insanın doğaya yaşattığı bu büyük katliama da farkındalık yaratıyor yazar.
Öte yandan gelenekler, görenekler, mutfak kültürü hatta batıl inançlara kadar o kadar saygı duymuş ki yazar, hiçbir tarafı kırıp dökmeden nazikçe dokunmuş herbirinin yüzyıllarca aktarılmış bu hazinelerine.
Kitabın sonunda , ne vardı sadece sevmeyi becererek yaşayayabilseydi şu insanoğlu, dedim kendime.
Yazarımızın kalemine sağlık.
Hüseyin Nihal Atsız
Herkesin bir hayat felsefesi vardır. Kimisi gezip eğlenmek, kimisi evlenip çoluk çocuğa karışmak, kimisi hayallerinden, sevdiklerinden vazgeçip gençliğini hiçe sayarak; vatanı, milleti, devleti, bayrağı
