Akıllı Yaşama Sanatı’nda Baltasar Gracián bakın ne diyor:
“İnsanın hayattaki büyük derslerinden biri kendini frenlemeyi bilmesi, daha da önemlisi ise kendini bazı işlerden ve insanlardan yoksun bırakmayı öğrenmesidir. Değerli zamanımızı yiyip bitiren önemsiz uğraşlar vardır. Sizi ilgilendirmeyen, üstünüze vazife olmayan işlerle meşgul olmak, boş durmaktan daha yanlıştır. Özenli bir insan başkalarının işlerine müdahale etmemeli, diğerlerinin de kendi işine karışmalarını engellemelidir. İnsan önce kendi işiyle ilgilenmek zorundadır, herkese yararlı olmak zorunda değildir. Arkadaşlar için de aynı kural geçerlidir. Arkadaşınızın verdiklerini kötüye kullanmamalı veya verebileceklerinden fazlasını istememelisiniz. Özellikle kişisel ilişkilerde, her şeyin fazlası zarardır. Bilgece ve ölçülü bir yaklaşım, herkesin iyi niyetini ve itibarını en iyi biçimde korur, böylece dostluğun nimetleri de zamanla yıpranmaz. Böylece hem en iyiyi seçebilecek deha ve özgürlüğe sahip olur hem de beğeninin yazılı olmayan kurallarına asla ters düşmezsiniz.”
“İhtiyatlı suskunluk kutsaldır.”
"Becerikli bir şahinci, sadece o anki sürek avına yetecek kadar kuş uçurur."
-Baltasar Graciàn
Sayfa 121Kitabı okudu
Baltasar Gracián:
“Beklemek, heves ve ihtirastan arınmış, sabırla bezenmiş bir kalbe alamettir.”
Sayfa 190Kitabı okudu
Baltasar Gracián, 1601-1658
İmaj: Gökyüzündeki Yıldızlar. Belirli bir zamanda yalnızca
tek bir güneş olabilir. Günışığını asla engellemeyin ya da güneşin
parlaklığıyla rekabet etmeyin; daha çok. gökyüzünde soluklaşın ve
efendi yıldızın yoğunluğunu arttırmanın yollarım bulun.
Otorite: Efendiyi gölgede bırakmaktan kaçının. Tüm üstünlük
nefret uyandırır, fakat bir uyruğun prensinden üstün olması yalnızca aptallık değil ölümcüldür de. Bu, gökyüzündeki yıldızların bize
öğrettiği bir derstir; onlar güneşle ilişkili olabilirler, hatta o kadar
parlak da olabilirler, ama hiçbir zaman onun yanında görünmezler
Akıllı Yaşama Sanatı’nda Baltasar Gracián bakın ne diyor:
“İnsanın hayattaki büyük derslerinden biri kendini frenlemeyi bilmesi, daha da önemlisi ise kendini bazı işlerden ve insanlardan yoksun bırakmayı öğrenmesidir. Değerli zamanımızı yiyip bitiren önemsiz uğraşlar vardır. Sizi ilgilendirmeyen, üstünüze vazife olmayan işlerle meşgul olmak, boş durmaktan daha yanlıştır. Özenli bir insan başkalarının işlerine müdahale etmemeli, diğerlerinin de kendi işine karışmalarını engellemelidir. İnsan önce kendi işiyle ilgilenmek zorundadır, herkese yararlı olmak zorunda değildir. Arkadaşlar için de aynı kural geçerlidir. Arkadaşınızın verdiklerini kötüye kullanmamalı veya verebileceklerinden fazlasını istememelisiniz. Özellikle kişisel ilişkilerde, her şeyin fazlası zarardır. Bilgece ve ölçülü bir yaklaşım, herkesin iyi niyetini ve itibarını en iyi biçimde korur, böylece dostluğun nimetleri de zamanla yıpranmaz. Böylece hem en iyiyi seçebilecek deha ve özgürlüğe sahip olur hem de beğeninin yazılı olmayan kurallarına asla ters düşmezsiniz.”