Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Kitabın konusu bir cinayet; fakat bu eserin konusuna salt cinayet demek onun felsefi, psikolojik ve sosyolojik yapısına haksızlık etmek olur. Kitabın işleyişinde cinayete tanık olan birçok kişiyle yaptığı görüşmeleri aktarır. Böylelikle kasabada yaşayan ve bu cinayete tanık olan onlarca kişinin bakış açısının göreceliğini gösterir.
Kırmızı Pazartesi toplumsal önyargı üzerine yazılmış eser bence. Herkesin bildiği cinayeti önlemek için adım atmamasının sebebi; cinayetin haklı bulunmasıdır. Öldürülen kişinin suçsuz olma ihtimalini, yakınlarının çekeceği acıyı biliyor olmaları önyargılarını değiştirmez. Yaptığı kötülüğün kefaretini ödemesi için işlenen cinayet, aslında kasabanın ortaklaşa işlediği cinayettir. Toplumsal önyargı cinayetin aracıdır. Cinayet aracı olarak kullanılacak bıçak elinden alındıktan sonra "artık ellerinde kimseyi öldürecek bir şey kalmadı" sözüne cevap olarak "o zavallı çocukların üstlerine çöken o korkunç yükten kurtarmak gerek" sözüyle de bu önyargıdan bahsediyor. "Bana bir önyargı verin, dünyayı yerinden oynatayım" aklında yer eden başka bir cümle...
Bizim toplumumuzdan da birçok kareler yansıtan kısa ve anlamlı kitabı okumanızı tavsiye ediyorum.
Töre
Her şeyin ötesinde sarsıcı bir kitap. Marquez'in detaycı anlatım dili ve bir film kurgusundaymış gibi kamerayı sahne sahne çeviriyor edâsı çok farklı hislerle kitabın içine çekiyor sizi...
Konumuz; cinayet. Daha ilk satırlarda maktul belli, katiller belli, hatta nedeni de belli... Ama bu odaklanmanızı, merakınızı ve kitabın sürükleyiciliğinden götürmüyor. Aksine olumlu katkı yapıyor. Yazarın en önemli farkı burada.
Gerçekte ne oldu? Kesin olarak bir netlik belirtmek zor.
Ancak; öldüren iki kişi değil. Tüm kasaba bu cinayetin sorumlusu. "Töre" dedikleri şey, önyargılar ve insanların üzerine anlamsız ve gereksizce yükledikleri yükler.
Herkesin ama herkesin bir payı var az ya da çok.
"Bana bir önyargı verin, dünyayı yerinden oynatayım." sözü ile esasında kitabın en temel özeti burada gizli.
Santiago için gerçekten çok üzgünüm.
Konu namus meselesi... Marquez işlenen bir cinayetten öte, bir toplumun cinayete karşı bakış açısını ve tutumunu yansıtıyor. Eleştirilen iki temel toplumsal konu var. Birincisi Vicario kardeşlerin, namuslarını kirlettiği düşüncesiyle Santiago Nasar'ı öldürürken gurur içinde olmaları, göğüslerini gererek gerekeni yaptıklarını düşünmeleri ve toplumun bunu doğru, gerekli kabul etmesi, cinayete müdahale etmemesi. Cinayeti işleyen ikiz kardeşlerin ve içinde yaşadıkları toplumun konuya yaklaşımını şu alıntıda görebilirsiniz.
《"Onu bilinçli olarak öldürdük," demişti Pedro Vicario, "ama biz masumuz."
"Belki Tanrı katında öylesinizdir," demişti Peder Amador.
"Tanrı katında da, insanların gözünde de," demişti Pablo Vicario da. "Bu bir namus sorunuydu."》
Bu durum bizim toplumumuzdaki bakış açısına da fazlasıyla benziyor.
Eleştirilen ikinci önemli husus ise, toplum içerisinde, adı kötüye çıkmış, kötü anılan bir insana karşı oluşturulan "önyargı" durumu. Toplum böyle insanlara her kötülüğü yakıştırır, o insanda farklı kötülükler yapacak bir potansiyel görür. Neticede o yapmasa bile, toplum yaptı der. Bana göre kitabın en çarpıcı cümlesi de yine bu önyargıyla ilgilidir.
《Bana bir önyargı verin, dünyayı yerinden oynatayım.》
Marquez bu olayı anlatırken toplumdaki etnik ayrışma üzerinde de kısmen duruyor. Şahsen Marquez'in Yüzyıllık Yalnızlık eserini daha çok beğendiğimi belirtiyor, iyi okumalar diliyorum.
"Bana bir önyargı verin,dünyayı yerinden oynatayım."
Kitap da geçen bu cümle,kitabın özeti.Sadece kitabın değil aynı zamanda yaşadığımız dünyanın da özeti.Kitap,yazarın bir zamanlar yaşadığı kasabada yıllar önce yaşadığı cinayetini kendi cümleleriyle aktarmasından oluşuyor.Bir polisiye romanı beklerseniz yanılırsınız.Cinayetin
112 syf.
·
Puan vermedi
Kitap içerisinde geçen bir cümle var, aslında kitabı çok iyi özetliyor: "BANA BİR ÖNYARGI VERİN, DÜNYAYI YERİNDEN OYNATAYIM." Bunun gibi toplumsal kuralların insan davranışına nasıl yön verdiğini, acımasızlıklar karşısında insanların nasıl üç maymunu oynadıklarını çok güzel bir dille anlatmış.
*" Namus aşktır" diyor karakterlerden biri. Namusun ulviliğinden bahsediyor! (bahsedilen namus bekaret)
*"Aşk da öğrenilir kızım" diyor bir anne. Kaderine seve seve boyun eğmesi gerektiği öğretiliyor.
*"Her erkek onlarla mutlu olur, çünkü acı çekmek için yetiştirilmişler." gibi toplumların bakış açısını anlatan cümlelerle dolu.
Kitabın konusunda cinayet olduğuna aldanıp polisiye tür olduğunu düşünmeyin lütfen.
Aslında okurken kitaptaki toplumsal yapının, ülkemizin toplumsal yapısıyla çok benzer olduğunu düşündüm.
Kitabın ilk sayfalarından itibaren sanki kader Santiago'nun ölümü için gerekli olan tüm altyapıyı hazırlıyor.Annesinin ''Kuşlarla ilgili tüm rüyalar hayırlıdır.'' diyerek yanlış bir yorumda bulunması ile maç başlıyor.Bu cinayet romanını alegorik bir anlatıma vurdurarak anlatmak istersem bütün hikayeyi doksan dakikalık tek kale oynanan bir maça