Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Umudun ve aşkın dışında, insana dair her şeyi okumak istiyorsanız, “Gecenin Sonuna Yolculuk” aradığınız kitap olabilir. Kitap yazılmış olalı 85 yıl olmuş. Ama bileseniz ki, kitap değerinden fazla bir şey kaybetmedi, çünkü insanın sadece kabuğu değişti. Kabuğun içindeki tüm çürümüşlük olduğu gibi duruyor. Kitabın yazarı Louise Ferdinand Celine’in
Kitabı okumaya başladığınız andan itibaren kitabın etkisi altına girmeye başlıyorsunuz . Konusu itabari ile bütün dünyanın iflas etmiş olduğu 1. Dünya savaşında geçen kitabın kahramanı olan Bardamu ile yazar bize savaşın , her türlü milliyetçiliğinin, militarizmin, katı inançlarımızın, sömürgeciliğin, kapitalizmin, varoşların sefaletini , yoksulluğun çaresizligini insanları ne hale soktuğunu, insan ruhunun kepazeliğini itaati, boyun eğişi, birbirini kazıklayışını acımasızlığını, sevgisizliği gözümüze sokarcasına katlanılmayacak derece de bir bir anlatıyor.
Yazar bunu anlatırken kitabın ülkemizde de 70 yıl sonra yayınlanmasına neden olan kullanmış olduğu üslub'dan dolayi gündelik yaşamda kullanılan bir dille ( argo kelimeler ve yeri geldiğince küfür ) yapıyor . Céline ' in okuduğum " profesör y ile konuşmalar " kitabında bir bölümde bu konuyla ilgili bir cümlesi var . Kitap yazarken Argo kelimeler yemeğe atılan baharat gibidir. Tam kıvamında kullanılırsa kitaba lezzet katar. Ama biraz fazla kullanılırsa kitabın tadını bozar.
Kaderinden kaçmak için ve varolmak adına Bardamu'nun çıkmış olduğu bu olağanüstü yolculuk ve yaşadıkları varolmak adına göstermiş olduğu çaba , hayata tutunma mücadelesi bana göre herkes için okunup rehber niteliğinde yaşamı kullanma kılavuzu anlamında bir Başucu kitabı.
SEVMEDİM.
Söze neden 10 üzerinden 1 puanı uygun gördüğümle başlamak, sanırım en iyisi olacak. Bu puan, yazarın tabi ki yeteneğine değil, çünkü bu zaten komik olur. Bu puan, bu kitabın bana ne kadar hitap ettiğine verildi, yani hiç ETMEDİ.
Beni rahatsız eden hususları sonlara doğru değinmek üzere bir kenara itip, kalan konularla ilgili birkaç
SİMSİYAH GECENİN KOYNUNDAYIM
YouTube kitap kanalımda en sevdiğim kitaplardan biri olan Gecenin Sonuna Yolculuk kitabını yorumladım: ytbe.one/RXXqv6Yk7VA
“Morning, keep the streets empty for me.”
“Gündüz, benim için sokakları boş tut.” Fever Ray*
Uyarı : Lütfen evde denemeyiniz.
Gecenin Sonuna Yolculuk : Hatta gecenin derinliklerinde olabildiğince uzaklara doğru
Selam sana Bardamu!
"Kanla ve özdeyişlerle yazan okunmak değil ezberlenmek ister." Nietzsche
Yukarıdaki sözü hak eden çok nadir kitap vardır. Bu kitap kesinlikle onlardan biri. Diğerleri ise; Proust'un Kayıp Zamanın İzinde serisi, Pessoa'nın Huzursuzluğun Kitabı, Musil'in Niteliksiz Adam'ı, Gonçarov'un Oblomov'u, Bernhard'ın Eski Ustalar'ı. Belki birkaç tane daha. Ama o kadar, daha fazlası değil.
“Her alanda asıl yenilgi, unutmaktır, özellikle de sizi neyin gebertmiş olduğunu unutmak, insanların ne derece hırt olduklarını asla anlayamadan gebermektir. Bizler, mezarın önüne geldiğimizde, boşuna şaklabanlık yapmaya kalkışmamalıyız, öte yandan, unutmamalıyız da, tek sözcüğünü bile değiştirmeden her şeyi anlatmalıyız, insanlarda gördüğümüz ne kadar kokuşmuşluk varsa, hepsini, sonra da yerimizi sıradakine bırakıp, uslu uslu inmeliyiz deliğin içine. Tüm bir yaşamı doldurmaya yetecek bir uğraştır bu.”
Ne yazsam eksik kalacak, çünkü, 574 sayfalık bu kitap aslında 574 sayfa değil, çok daha fazlası, okumadan ölmemeli. "Kitaplardan Kurtulabileceğinizi Sanmayın" adlı söyleşi kitabında Umberto Eco’nun Proust için söylediği sözü biraz değiştirmek istiyorum, “Son saatlerinin gelip çattığını anladıklarında, Gecenin Sonuna Yolculuk'u hala okumadıklarını fark eden o ölüm döşeğindeki insanların sızlanması korkunçtur.”
GECENİN SONUNA YOLCULUK
Yazar: Louis Ferdinand Celine
‘’ Gecenin içine itile itile, insan eninde sonunda bir yerlere varıyordur herhalde, diyordum kendi kendime. Teselliydi bu. Cesur ol, Ferdinand, diye yeniliyordum kendi kendime, kendime destek çıkmak için, her yerden kapı dışarı edile edile, mutlaka hepsini, o pisliklerin topunu birden o kadar