Barut
@barutt
Hayat her zaman mühterip midir ?
hayır, çünkü mühterip diye bir kelime yoktur
evli-mutsuz-çocuklu
Bok var gibi üniversite okuduk
57 okur puanı
Aralık 2017 tarihinde katıldı
"örnegin, ay gibi ölü bir gezegene ulaşma düşüncesi insanlara, dünya üzerindeki diger insanlarla iletişim kurma düşüncesinden daha heyecan verici gelmektedir.dünyayı kurtarmak, hatta kendi kendimizi kurtarmak bizi ilgilendirmiyor; bizi ilgilendiren bu gezegenden kaçmak.bize sundugu vaadi yitirinceye kadar yeryüzünü kuruttuk."
Ben hayatın gerçeklerinden uzakta yaşayan, hayalperestin tekiyim.
İnsan nedense hep kendine rağmen ve anıların hücumundan kurtulmak için yalan söyler
Sayfa 72
Okur Takip Önerileri
Tıpkı Tanrıdan bir şey ister gibisiniz..
Sayfa 106
Belki de Tanrı seni bir anlık da olsa benim ol diye yarattı.
"Psikolojik açıdan kadın erkek ayrımını tamamiyle yanlış buluyorum.
Çünkü gerçek bir insan kadın ve erkeğin uyumlu bir karışımıdır."
Bir göz bebeğinde var olma isteğinin hiç bitmeyeceğini, dinmeyecek bir susuzluk gibi içini kavuracağını bilmezdi elbet.
"bunca gürültü patırtı niye? niye (bunca) itiş kakış, tepinme, korku, endişe ve dert? sonuçta amaç, sadece her bir mecnun'un kendi leyla'sını bulması değil midir?"
"yığılıyorsunuz yakınınızdakilerin çevresine ve güzel sözler ediyorsunuz. fakat ben derim ki size: yakınınızdakilere duyduğunuz sevginiz kendinize duyduğunuz kötü sevgidir."
"yakınınızdaki tüm insanlarınıza ve onların yakınındakilere katlanmamanızı isterdim; böylece dostunuzu ve onun taşkın gönlünü kendi içinizden yaratmak zorunda kalırdınız."
"Oysa hayat, her bölümünde ayrı bir hikayenin döndüğü neşeli bir dizi değil, sonunda herkesin öldüğü ve katilin bulunamadığı sıkıcı bir filmdi.."
ya ben nerede saklayacağım kendi geçmişimi? geçmişini cebine koyamaz ya insan. onu koyacak bir evi olmalı bedenimden başka bir şeyim yok benim; tek bedeniyle yapayalnız bir adam, anıları durduramaz; sıyrılıp gider anılar ondan. sızlanmamam gerek bu durumdan: özgür olmak istedim yalnızca.
.........
kendileri güvende değil ki bizi kurtaranların;
ne çileler, ne üzünçler umurumda,
bil ki tek düşüncem, yarın
koruyabilmek seni kendimden fazla
sen misin değişen,
yoksa ben mi?
bütün geçmişimizden, geçmiş yıllardan,
bir zamanlar biz olan o insan gölgeleri
hüzünle el sallamaktalar bize şimdi.
............
''Daha çok anlat''dedim.
''Hoşuna gidiyor mu?''
''Çok.Elimden gelse,seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum.''
''Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz?''
''Gider gibi yaparız''
İnsan, Selim olduktan sonra ne yapsa olur, anlıyor musun Olric? Anlıyorum efendimiz. Anlamasan da olur. Kimse anlamasa da olur. Gerçek hürriyet budur Olric. Ben anlıyorum. Anlatamasam da olur.
Sayfa 417
(...)Oysa ben her an sana bakmak, bir sözünü kaçırmamak; bir kıpırdanışını, yüzünün her an değişen bütün gölgelerini izlemek, her an yeni sözler bulup söylemek istiyorum. Her mevsimde, her gittiğimiz yerde, insanlarla ve insanlarsız, aşkın değişen yansımalarını görmek istiyorum. Bütün bunlar beni yoruyor. Sen orada duruyorsun ve beni seyrediyorsun sadece. Senin için sevmek, su içmek gibi rahat bir eylem. Ben, her an uyanık olmalıyım.
Sayfa 453
yanıldığımız sürece seveceğiz.
sonra yanıldığımızı anlayacağız,
ve gidip yeniden yanılacağız
Der oğluna
...kendi payıma ben dünyayı rüyalarımla keşfetmeye çalıştım. bu yeterince cesur olmadığımın bir göstergesi olabilir. aynı hatayı senin de yapmana yol açmak istemiyorum. sana izin veriyorum, git. git ve benim göremediklerimi gör, benim dokunamadıklarıma dokun, sevemediklerimi sev ve hatta, bu babanın çekmeye cesaret edemediği acıları çek. dünyadan ve onun binbir halinden korkma.
İcindeki uyku ölümün kendisidir
Bazı anlarda yüzün aldığı bir ifade, sevenin belleğinde sonsuzlaşır, insan o ifadeyi her şeyden çok daha fazla özler. O yüzün sahibiyle günün birinde darıldıktan, ayrıldıktan, hatta ondan nefret ettikten sonra bile, o ifadeyi özler. Bir andır o ama bütün zamanlara siner...
İnsan sevdiği için sever.
Aşkın hiçbir gerekçesi yoktur.
'' Yüreğimizi neden dinlemeliyiz ? ''
diye sordu, mola verdikleri akşam.
''Çünkü yüreğin neredeyse hazinen de oradadır.''
Düşümü gerçekleştirmekten korkuyorum,çünkü o zaman yaşamak için bir sebebim olmayacak.
Seni seviyorum çünkü bütün evren sana ulaşmam için işbirliği yaptı.
İnsan her şeye bunca "karşı"yken kendine de "karşı" olmadan nasıl sürdürebilir bir "karşı" yaşamı?
-Masanın üstünde sigara küllüğü vardı. Biçimsiz. Kim koymuş onu kitapların önüne? Kaptığım gibi pencereden sokağa fırlattım. Kapalıymış, cam kırıldı. Karşı apartmanın yüzünde bir perde kalktı; bir kadın kımıldamadan sokağa baktı. Yoksa o mu? Perde indi. Yoksa her şey ben olmadığım zaman, benim olmadığım yerlerde mi oluyordu?
Artık yalnızdım. Arkadaşlarla anlaşamıyordum. İnsanların kaçınılmaz ikiyüzlülüğünü görüyordum. Bir gazozluk dostlar! Herkes tren yolculuğundaki süreksiz tanışıklıkla yetinir gibiydi.
Konuşmam yetmiyormuş gibi düşünmeye de başladım. En kötüsü buydu. Çoğu insanlar gibi düşünmeden konuşsaydım kimse bir şey demeyecekti ama ben düşündüğümü söylemeye kalktım.
Ok ancak geri çekilerek atılır. Hayat sizi zorluklarla geri çekiyorsa, sizi daha büyük bir şeye fırlatacağı içindir.