''İnsanlar Ay'a bakıp hala her şeyin merkezi olduklarını düşünmelerini anlamıyorum. Bazen burada oturup her şeyi izlerken, evrendeki en küçük toz zerresiymişim gibi hissediyorum. Bir hiçmişim gibi. İnsan kendini yalnız hissediyor ama bu aynı zaman da mutlu da ediyor...''
Herkes yaşlanır. Herkes bir meslek öğrenebilir, vergilerini ödeyebilir ve bir aile kurabilir. Ama büyümek değildir. Asıl önemlisi dünyan sarsıldığında nasıl davrandığın ve etrafında neleri ne kadar görebildiğindir. Bir erkeği erkek yapan da budur..
Bu nasıl bir dünyaydı böyle? Her zaman böyle miydi, yoksa son bir kaç günde gerçekten çivisi mi çıkmıştı? Her zaman bu kadar adaletsiz miydi? Dengeyi bozan neydi? Anlamıyordum.