"Dr. Watson, Bay Sherlock Holmes," dedi Stamford, bizi tanıştırarak. Bay Holmes "Nasılsınız?" dedi samimiyetle, güven verici bir şekilde elimi sıkarak. "Anladığım kadarıyla, Afganistan'da bulundunuz."
"Bunu nasıl oldu da bildiniz?" diye hayret içinde sordum.
"Boş verin," dedi kendi kendine gülerek.
"Vahim bir durum,Bay Holmes,vahim.Fakat Randall'dan başka çeteler de var;polisin hiç bilmediği yeni bir çete bile olabilir."
"Kesinlikle haklısın;çok mümkün.Ne o, hemen gidiyor musun?
"Evet, Bay Holmes;bu işi bitirmeden dinlenmek yok bana.Bana verecek bir ipucunuz yoktur herhalde?"
"Zaten verdim."
"Hangisi?"
"Ee,bir gözbağı olabileceğini söyledim ya."
"Fakat neden,Bay Holmes,neden?"
"Ah,evet esas soru bu tabii.Neyse,bunu bir düşün.Belki de bir şey bulabilirsin.Akşam yemeğine kalmaz mısın?Pekâlâ, hoşçakal.Herhangi bir gelişme yaşanırsa haberimiz olsun."
Akşam yemeği bitmiş,masamız temizlenmişti ki Holmes ancak bir şey söyledi konuyla ilgili.Piposunu yakmış, terlikli ayaklarını da yanan şömineye doğru uzatmıştı.Birden saatine baktı.
"Gelişmelerin olmasını bekliyorum,Watson."
"Ne zaman?"
"Şimdi- birkaç dakika içinde.Herhalde az önce Stanley'ye oldukça kötü davrandığımı düşünüyorsundur."
"Kararlarına saygım var."
"Çok politik bir yanıt Watson.Konuya şu açıdan bakmalısın;benim bildiklerim resmi değil,Stanley'nin bildikleriyse resmi.Benim kişisel hükümler vermeye hakkım var ama onun yok.Bildiği her şeyi açıklamak zorunda,aksi takdirde mesleğine ihanet etmiş sayılır.Belirsiz bir vaka söz konusu olduğunda onu öyle kötü bir duruma sokmam,böylece bildiklerimi kendime saklarım;ta ki her şeyi kafamda yerli yerine oturana kadar."
Sayfa 441 - Martı YayıncılıkKitabı okudu
Bir erkek, bir kadının onu sevip sevmediğini kolaylıkla anlayabilir.
Bay Holmes. Effie beni seviyor. Bu konuda bir yanlış anlama olmasın lütfen. Bütün kalbi ve ruhuyla seviyor; hem de her zamankinden çok. Bunu biliyorum. Hissedebiliyorum. Ve bu konuda fazla tartışmak istemiyorum.
Bir erkek, bir kadının onu sevip sevmediğini kolaylıkla anlayabilir.
Ama şimdi aramızda bir şeyler var ve bu aramızdaki her neyse, ondan kurtulana kadar da asla eskisi gibi olamayız."
...
"Azizim Sherlock Holmes,
Gerçekten çok iyiydiniz. Beni tam anlamıyla tuzağa düşürdünüz. Yangın alarmına kadar hiçbir şeyden şüphelenmemiştim. Ama sonra nasıl bir ipucu verdiğimi görünce düşünmeye başladım. Daha aylar önce, beni size karşı uyarmışlardı. Bana, Kral bir dedektif tutarsa bunun kesinlikle siz olacağını söylemişlerdi. Adresiniz de
Bay Sholto, söyleyeceğiniz her şeyin aleyhinize kanıt olarak kullanılabileceğini belirtmek benim görevim.
Son derece önemli Bay Holmes. Çok yoğun bir günü geçirirdim inanın bana.
"Elle yazdığım zaman gerçekten benden geliyor gibi oluyormuş, daktiloyla yazar tam aramızda makinenin girdiğini hissedermiş. Bu küçük ayrıntılar benden ne kadar hoşlandığını ve beni ne kadar düşündüğünü gösteriyor Bay Holmes."
"Ben de Küçük şeyleri her zaman en önemli şeyler olduğunu iddia ederim," dedi Holmes.
Sayfa 51 - Martı YayıncılıkKitabı okudu
İşte bütün gece bu eski hadiseyi düşündüm. Nihayet uyuyakalmışım.
Sabah erken uyandım. Acaba Holmes kaçta eve dönmüştü? Bunu bilmiyorum. Aşağı indiğim zaman
taptaze koltuğunda oturuyordu. Bir elinde gazete, bir elinde kahve fincanı vardı. Beni görünce;
—Sizi kahvaltıya beklemediğim için özür dilerim, dedi, burada randevu verdim, saat da
