Birbirimize fısıldamamız gereken bir şey var.
Belki de bir vedadır bu.
Sayfa 125Kitabı okudu
Veda
Bazı Vedalar acıtır. Öfkeyle nefret arasında kaldığınız ve bunu inkâr edemediğiniz belki de tam olarak veda olmadığı için acıtır.
Yani tam anlamıyla vedalaşmadığınız için acıtır.
veda nedir ? Bir parçamı bir daha geri dönmek üzere bırakıyorum.
sizce tam tersi olma şansı var mıdır?
Demek istediğim ruhunuza denk olmayan -vedaları bile tam anlamıyla bir vuku bulmayan- insan vedalardan kaçar . Arkasına bakmak istemez aslında. İstisnaslar olsa da zannımca bu pek mümkün görülmemekle beraber aslında tüm kalıpların dışında sadece bir veda bile olabilir.
Derin anlam çıkarmaya gerek yoktur belki de .
İşte bunun gibi basmakalıp fikirlere sığdırdığımız ve bir tür bahane hırkası giydirdiğimiz veda , asıl vedadır.
Sözün özü Gülden hanım' ın da söylediği gibi
"Sen artık gitmelisin
Vakit çok geç olmadan."
Gelinlik, beyazlığı, masumiyeti, bekareti temsil etseydi bu belki katlanılabilir bir durum olabilirdi. Ancak gelinliğin temsil ettiği şey beyazlık değil, son beyazlıktır. Nitekim herkesin bir araya gelip kutladığı şey de beyazlığın gidişine son vedadır.
Sayfa 35 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
sonun sonu
Söylemek istediğim şeyler önemli ki duygulanıyorum buradan sevdiklerimi selam gönderiyorum, hayatımda çok şey değişti en basitinden ben mutluyum beni sevenleri seviyorum bir gün olurda veda edemezsem die bu bir vedadır üzülmeyin benim için ve unutmayın beni yalnız bırakmayanların yanındayım, öldükten sonra birisinin arkasından iyi konuşmak veya ağlamak sızlamak kimseyi geri getirmeyecek ağlamayın, öldüğüm gün veya da kendime ait olan toprağa döndüğüm gün bir köy de bir zurna ve davul çalınsın aslında söylenecek pek bir şey yok çünkü bir şeyler anlatıcam die birilerine kendimi çok yordum birilerinin sizi anlamasını beklemeyin siz kendinizi anlıyorsanız her şey tamamdır, birbirinize sarılın yanınızda olanın kıymetini bilin, kimse bilmez son kelimesinin ne olacağını en son kime sarılacağını, her şeyin bir sonu olduğu gibi bu yazınında bir sonu var
belki son yazım
belki de sona yakın yazım
içimden geldi yazdım okuyan olursa tepkiyi sevgi ile göstermesi rica olur
sonunda sonu vardır
sevin sevilin
İnsan öyle güçlü ve benzersiz bir varlıktır ki evrende özel olmasının sebebi de budur.
Atom bombalarının, silahların, uçakların, gökdelenlerin, plazaların kurucusudur insan. Her başarıyı belki uykusuz, belki aç kalarak gerçekleştirir. Doktor olur, senelerini verir. Öğretmen olur, emeğini verir. Ama bunların hiçbirinden yeterince yorulmaz insan.
İnsan en çok beklemekten yorulur. Aslında bazen var gücümüzle koşuyoruz sanırken sadece bekleriz. Nefes nefese kalırız. Beklemek, bedenimizi yormadan ruhumuzu yoran, sızlatıcı bir şeydir. Bir şeylerden vazgeçmeye çalıştıkça yapışır sana. Bir şeyleri atmaya çalıştıkça alırsın.
Hiçbir şey yapmadan beklemek. Bazen yalnızlığın hazin uğultusudur. ... Bu bazen hiç bitmeyecek gibi yaşanan ömrün sonudur. Bazen sessiz gecelerin duyulmamış çığlıklarıdır.
İnsan ne zaman bir şey yapamaz, o zaman yorulur. Gözyaşlarının bile sesi kesilir. İyileşmeyen bir hücre gibi. Alışılmış bir hastalık gibidir beklemek, yorucudur.
Özlenen vedadır beklemek. Bazen umuttur. Bazen iyileşmek, bazen vazgeçiş, bazen kavuşmaktır. Ama beklemek sessiz ve sedasız kalan camın kenarında hiç konuşmayan yalnız bir çocuktur. Ve beklemek çok yorucudur.
Sayfa 121 - 122Kitabı okudu
