Biliyorum konuşacak birşeyimiz kalmadı, paylaşacak hiç bir şeyimiz yok. Yine de yüreğimden gücümün yettiği yere kadar sana sesleniyorum, seninle konuşuyorum... Bugün sana olan kırgınlığımı rafa kaldırdım, sevgimi aldım avuçlarımın arasına, ona sığınıyorum... Cümlelerimi kısalttım, kelimelerim buruk, gülüşlerim istenmeyen dudaklarımda... Bir
Haziran ayı hikaye yazma etkinliği
BEN VE DİĞERLERİ
Bir şeyler yazmak istiyordum ve bunun için etrafı tahtayla kaplı uzunca bir kömür türüne ihtiyacım vardı sadece. İki saat önce önünden geçtiğim iki katlı sahafın kasasının önünde duran kalemlikten bir tanesini rica ettim. İki yıl boyunca sürekli geliyordum buraya, çalışanlardan birinin bile ismini bilmiyordum ve sanırım
#28130221 (DOSTOYEVSKİ ETKİNLİĞİ KAPSAMINDA)
Dostoyevski derseniz kendisine yabancıydım. 
Quidam ın etkinlik kapsamında paylaşımları ve diğer katılımcıların paylaştıkları ile tanıdım onu. (Aslında galiba hala tanıdığımı sanarak kendimi kandırıyorum. Hatta ben aslında kendimi de tanımıyorum sanırım. Bu Dostoyevski
![119. Element [Bm]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F424703_a985f_1590709997.jpg){kind=small}
Boğulmak için yanlış yüzyıl
"Kendi çöplüğünde boğulacaksın" dedi . Bende sandım ki içimdeki çöplüğü fark etti biri... Ah körler ülkesine ayna satan kalbim, içini görürler mi?
İlginç bir şekilde aldığınız kitapları niye fotolarını çekiyorsunuz ki!!! Birde bir güzelleme yorumlar tanrım bazen bunlar şaka diyorum, sonra memleketin haline bakıyorum yok be bu gerçek anca bu kadarı zaten. Bugün genç bir arkadaş benden kitap istedi okuyacak sandım bende kitaplardan birini verdim. İçeriği nasıl? Diye sordu oku konuşuruz. Yok ben okumak için almadım ınstagram da durum yapacam dedi:). Birde şunu diyor okuyan paylaşmaz ablam 🤨🙄
Kendimden Özür Diliyorum …
Yaşadığım süre boyunca hep merhametimin arkasından yürüdüm. Beklentilerimi arkada bıraktım.
Kimseden bir şey beklemedim.
Doğrusu bu sanıyordum çünkü.
Yaşadıklarımı yaşayamadıklarımı içimde sakladım.
Sustum, bastırdım, olsun dedim insanlık bende kalsın.
Ben en iyisini yaşatayım ki istemeye yüzüm olsun dedim.
Verdim, hep verdim karşılığını alıp alamadığıma bakmadan.
Aslında güçlü olmak değildi istediğim.
Ama olmak zorundaydım.
Kendimi hep erteledim.
Kimsenin beni anlamadığını bildiğim halde hayatıma girenleri bana verilmiş bir görev olarak gördüm.
Herkesi mutlu etmek zorundayım sandım.
Benimde mutlu olmam gerektiğini unutmuşum meğer.
Bu kadar fedakar olduğum için kendimden özür diliyorum...
İclal Aydın
youtu.be/Ft5V2NpXnzw?si=...
Tülsü'yü sevmek...
"Seni Seviyorum TÜLSÜ"
.....yazılı telgrafımı alınca bu da ne demek oluyor,Tülsü de kim oluyor diye şaşırmış olmalısın. Aklı başında bir insanın yazacağı bir şey değildi doğrusu ; ama o telgrafı çekerken tam olarak aklımın başında olduğunu söyleyemem, o gün bir uyur gezer gibiydim; istencim dışında o telgrafı çektim sana...
Yabancısı