beyoğlu sokaklarında bir şubat soğuğunda beni uğurla çünkü bugün hayatından defoluyorum, aşk yasal cinayetmiş ve kaptanım yangınlı şiirler yazıldı ağır romanlar eşliğinde, öylesine kor oldu ki yüreğimin en sapa yerlerinde muhalif hisler. bu hislerin enkazı gebe oldu ruhumda taşıdığım amansız facialara. ben iyileşmeyi beceremedim bir ecza deposuna
Hıdırellez:)
Bugünlerde yeni bir iş yeri açma arifesindeyiz.İki gün önce dükkanda kahvaltı yaparken bir amca çıktı geldi.Uzun boylu,mavi gözlü konuşması biraz kesik kesik.”Oturabilir miyim?Biraz soluklanayım.” Dedi. Hemen buyur amca dedim geç otur çay,kahve,su ne getirelim.”Çayınız varsa bir bardak içerim.” Dedi.Amcamın çayını verdim oturdum karşısına.Nerelisin,kimsin,necisin,burası ne dükkanı diye sorularını sordu bende hepsini cevapladım.Pak yüzlü amcam çayını bitirdi dükkanınız hayırlı olsun deyip gitti.Şeker amcama sen de kimsin , kimlerdensin diye sormak aklıma gelmemişti.Dükkandaki diğer insanların tanıdığı hayırlı olsun demeye gelmiş sandım.Bugün öğrendim ki amcayı kimse tanımıyor herkes birbirinin tanıdığı sanıyor.Yaşadığım yerde küçük herkes herkesi bilir ama bu amcayı kimse bilmiyor.Garip bir durum belki bir tesadüf sadece.Ama bana göre Hızır a.s bu sene erken geldi bize🤍
Birgün gözlerin,
Gözlerime rastlarsa,
O gözlerin bende çevirme,
Sana ilk günkü gibi o gözlerine bakmak isterim,
Belki ömrüm bir daha yetmez ki seni ikinci defa göreyim...
Ne çok zaman geçti arada,
Seni unutmuştum sandım;
71 sf. #tereddüt /29/
@yazaremretimur 
emre timur @emretimurokurlari
Şaban Alıyev
Burcu İşık
"Dünya üzerinde yaşayan her canlı varlık sorunsalı ile ister istemez tanışmıştır, bunun farkında olarak veyahut olmayarak ya da bu duruma farklı isimler vererek.
Peki gerçekten nedir bu varlık meselesi?
Varoluşçuluk varlığı seçimler ve tercihler
"Yüzünde çiçek açtırmadığınız insanların en son mezarında da çiçek açtırmayın."
Ben bunu yaşadım ve çokta sinir oldum. Yaşarken -kim olursa olsun- acısı ve yarası olduğunuz insanların mezarında size gözyaşı dökmek bile hak değil ki daha mezarına çiçek koymak? Hayırdır öldürdüğünüz mutluluklarını bir çiçekle mi kapatmaya çalışıyorsunuz?
So long, London.
sakince yerle bir oldun bende. fark ettin mi? aramıza giren her mesafeyi ben diktim. her gidişine ben koştum. her soru işaretine noktayı koymak için ben çabaladım. yağan her yağmurda üstümüzü ben silkeledim. ama sonra kemiklerim soğuğa yakalandı. sana son vedamı orda yaptım sandım. yağmurda. yürürken. yalnız başıma. sadece gözyaşlarımın eşliğinde. orda dedim. evet, olmaz. evet, daha fazla koşamam. evet, bu yağmurda yalnız ıslanıyormuşum. ama sorun değil. üstümü silkelemeyi ve kurtulmayı biliyordum. ama sen... sana üzülüyorum. sen bilmiyorsun. ve kalp masajı bitti. ruh bitti. artık kızgın değilim. sen, ben bitirdim sanıyorsun. ama o gemiyi ayakta tutmaya çalıştığım her saniye ben boğuluyordum. geç kaldın. çok geç kaldın. artık olmaz dedim ikinci kez. bu sefer emin. taksimdeydim. yine. son kez dedim sana. evet, olmaz. yüzüm yeniden renklendi. orayı sevdiğim için, sevmek istediğim için kızmadım kendime. sen bana çok şey öğrettin.
iki mezar. bir silah.
birini bulacaksın.
birini bulacağım.
o biz olmayacağız (iyi ki)