Kırgınım. Dünya kırgınlığımın farkında değil.
Sayfa 99 - profil YayınlarıKitabı okudu
Aklımdan çıkmıyorsun dedim başka türlüsünü yorgunum anlatmaya.
Sayfa 197 - Profil Yayınları- Cahit ZarifoğluKitabı okudu
Bir dahaki sefere beni de çağır, birlikte ağlayalım.
Kız güldü. Bazı kadınlar herkesin ortasında ağlayamadıkları için gülerler.
Sayfa 234 - Profil YayınlarıKitabı okudu
"Beni uçurumdan atıyorsun ama çok güzelsin." demek istedim.
Sayfa 26 - Profil YayınlarıKitabı okudu
kapkaranlık gecelerin içinde uykuyu, sokağa çıktığımda yolumu, dünya denen cehennemde kendimi bulamıyordum. Hayatım aramak, bazen ne aradığını bile bilmemek ama sonuçta hiçbir şey bulamamaktan ibaretti.
Sayfa 24 - Profil YayınlarıKitabı okudu
Kimseler bilmese de çaresizliğim geçmiyor bir türlü. Kuyular var, derin ve fakat ben Yusuf değilim. Yusuf olmayınca her kuyu derin insan için...
Sayfa 53 - profil YayınlarıKitabı okudu
İnsan kırgınlığını nasıl anlatır bir başkasına?(...)
Yeteri kadar acı çekmişse insan, anlatabilecek bir güce sahip olabilir mi?
Sayfa 99 - Profil YayınlarıKitabı okudu
Yol, sevdiğin kadının kalbine gidiyorsa yoldur. Onun dışında sadece çıkmaz sokaklardan ibarettir.
Sayfa 115 - profil YayınlarıKitabı okudu
Çaresizlikten ölünce insan, hiçbir kan tahlilinde, hiçbir röntgende bir şey çıkmaz. Çaresi tükendi öldü demek yerine,vadesi geldi öldü denir,sonra da geçip gider.
Sayfa 73 - Profil YayınlarıKitabı okudu
Maharet sihirbazlıkta değil, birine hiç karşılık beklemeden kalbini verebilmektir.
En büyük, en görkemli sihir, birini sevebilmektir.
Sayfa 89 - profil YayınlarıKitabı okudu
Anlattıkça ruhum sükunet bulur sandım.
Olmadı...
Sayfa 9 - profil YayınlarıKitabı okudu
"Ben yine sana bakıyorum, sen başka yere.. Beni görmüyorsun, fark etmiyorsun. Dolaştığın yerlerde dikkat çekmeyen bir nesne gibi bir kenarda duruyorum. Dokunsan can gelecek bedenime.. "~
Kırgınım, dünya kırgınlığımın farkında değil…