Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Berkay Şimşek

"İnsanın kendisini bir başkasına açması ihanete davetiye çıkarmaktır, ihanet de insanı hasta eder, öyle değil mi?"
Sayfa 133Kitabı okudu
Reklam
Karanlık dönemlerim oluyor. Kimin olmaz ki? Ama bu anlar beni ele geçiremez. Bunlar benim hastalığıma değil, varlığıma ait şeyler. Bu dönemleri geçirme cesaretine sahip olduğumu da söyleyebilirsiniz.
Bende eksik olan neydi? İyi bir hayatım yok muydu? Hayatımın giderek daralan huniye dönüştüğünü kime anlatabilirim? Benim acılarımı, uykusuz gecelerimi, intihar düşüncelerimi kim anlayabilir? Beni kim rahatlatabilir?

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Korkardım ve korktuğum için utanç duyardım, gururluydum, bu yüzden cesur numarası yapardım. Ölüme meydan okuyormuş numarası yapardım.
Sayfa 111Kitabı okudu
Reklam
Varolmak için daima başkalarına ihtiyaç duydum. Kişilik bölünmesinden rahatsızdım. Kendimi kendi içimde, artık tanımaz olduğum bir bende kaybolmuş buluyordum. Bedenim artık bana ait olmaktan çıkmış gibi oluyordu. Çok kısa sürüyordu, dehşet verici biçimde nahoş bir histi.
Yaşarken çok ağlamak istediğim zamanlar oldu. Başaramadım. Gözyaşlarımı içimde tuttum. Ağlamaya başlar da duramazsam diye korkardım, taşarsam, kendimi bir gözyaşı selinde bulur ve boğulursam diye. Katılığım göstermelikti, yufka yürekliydim. Duygusallık mı, yapmacık bir duyarlılık mı? Kim bilir.
"Mutlu olmakta hep acele ederiz Mösyö Danglars çünkü uzun süre acı çekildiğinde mutluluğa inanmak biraz zor oluyor."
Sayfa 33
O sıralar beni üzen bir mesele daha vardı: Ne ben kimseye benziyordum ne de herhangi biri bana. "Tek başımayım, ama onlar hep birlik," diye düşünmekten kendimi alamıyordum.
Her insanın hatıralarında, herkese söyleyemeyeceği, ancak dostlarına açabileceği taraflar vardır. Hatta dostlara bile açılamayacak, insanın yalnız kendine saklayacağı sırları da bulunur. Bunlardan başka, kendi kendimize bile açmaktan çekindiğimiz konular vardır ki, bunların sayısı şerefli bir insanın dağarcığında bile hayli kabarıktır. Hatta daha doğrusu, bunlar sahibinin haysiyetinin ölçüsünde artar.
Reklam
Niçin ben böyle arzularla yaratılmışım? Yoksa dünyaya gelişimin biricik sebebi, varlığımın sadece bir yalan olduğu neticesine varmak mıdır? Maksat sadece bu mu? İnanmam.
Bana en çok dokunan, suçlu olsam da olmasam da her zaman bir çeşit tabiat kanununa uyar gibi, herkesten önce kendimi suçlu görmemdi.
Kötü biri olamamak bir yana, herhangi bir şey olmayı da beceremedim: Ne kötü ne iyi, ne alçak ne namuslu, ne kahraman ne de haşerenin biriyim.
Yalnızlık üzerine bir kitabı iki kişi birlikte yazamayız. Başkalarından yardım alamayız. Yalnız olmak zorundayız. Bu koşullar bana uyuyor, önümdeki beyaz kağıda bakarken yalnızım. Kitap kısa olacak, öyle olmasını umduğum yalnızlığım gibi.
Sayfa 11 - YKYKitabı okudu
138 öğeden 121 ile 135 arasındakiler gösteriliyor.