“Rahman ve Rahim olan adına sığınarak,
Açtım iki elimi kor gibi iki yaprak.
Bir edep ölçeğinde umutlu ve utangaç,
İşte dünya önünde, benim ruhum sana aç.
Bu seyriyen ellerle, senden seni isterim,
Senden seni isterken, canımdan çıkar tenim.
Sana aşık ruhumdur merceği yakan ışık
Gözlerim cemalini görmeden de kamaşık.”