Modern Parababalarının en büyük silahı, elinde bulundurduğu tüm yazılı ve görsel medyadır. Gün boyu 24 saat, durup dinlenmeden yayın yapan bu medya kanallarının ortak özelliği, hepsinin beyin yıkama araçları oluşlarıdır. Haber kanallarından eğlence kanallarına, magazin kanallarına, spor kanallarına varıncaya kadar hepsi ya doğrudan ya da dolaylı
OLMASAYDI NE OLURDUNUZ?
a) Olmazdık
b) Yorgo kırbaki
c) İran
d) Afganistan
“Olmasaydın, olmazdık”... Zamanında boynuzlu holdingin reklam sloganı olarak gündeme gelmişti. Esasında, Erol Toy’un İmparator isimli romanını okuyanlar yönünden herhangi bir sürpriz barındırmıyordu; olmasaymış gerçekten olmayacaklarmış. Lakin ilgili ilgisiz tüm
Kesin bilgi arkadaşlar kalbimizde zere kadar bi duygu/kara alma konsepti yok bunlara beyin bakar hearthmath denilen şey ise zırvalığı cevap olarak şunu atan elemanı direkt engellerim çünkü buna inanan birisi her şeye inanabilir.
Kalb-i Selim 1
Rabbbimizin bizleri huzûr-i ilâhisine kabûl buyurması da ancak “kalb-i selîm” ile mümkündür.
Kalb-i selîm, mâsivâdan arınmış ve mücellâ bir ayna gibi Hakk’ın cemâlî sıfatlarının tecellîgâhı hâline gelmiş bir kalbdir. Hak Teâlâ, kulunun kalbinde cemâlî sıfatlarının tecellîlerini görünce onu sever ve ondan razı olur.
İşte böylesine kıymetli olan
Beyin denilen mekanizmalarınız bir fabrika ama bu fabrika sadece kötülük üretiyor bununlada kalmayıp aynı zamanda ticaretinide yapıyor kötülüğün ihracatını ve kalite olarak sizin kötülüklerizden daha kaliteli olanlarında ithalatını yapıyorsunuz.
Yada beyniniz hiçbir işe yaramayan bir fabrika ve bu fabrika hiçbir şey üretemeyen buna rağmen bütün makinaları açık unutulmuş bir fabrika kısacası israf.
✍️ Murat KATMIŞ
Ahh tanrım herkes başarı hakkında bir şeyler paylaşıyor herkes nasıl daha iyi yaşanırı anlatıyor herkes tecrübesini anlatmaya çalışıyor gerçekten ne yaptınız da bu kadar çok anlatıyorsunuz herkes acı hakkında paylaşılan olaylara(dikkat çekmek isterim ki genelde ne hikmetse aşk oluyor bu) o kadar çok dalmış ki hayat bu mu diye düşünüyorum ahh toplum. Bende anlatayım o zaman bir kaç cümle bariiii
Küçüklüğüme dair hatırladıklarım ilkokuldayken okul çıkışları herkesin gitmesini beklerdim ve sessizce kütüphaneye girip çantama doldurduğum kadar kitap doldururdum ve eve geldiğimde sessizce içeri girer çantamı saklardım kimsenin bu kadar çok kitap görmesini istemezdim ahh küçük ben ne de severdin kitapları. Sonra işte evdekiler kendi işlerine dalınca bir koşeye saklanır okurdum ta ki adımla seslenene kadar gerçi genelde bunu bile duymazdım da....
Ahh hatırladığım bir şey daha okumamam için saklanan kitaplar!! iyice burayı günlüğe çevirdim ya :)) doğru ya burası kitap uygulamasıydı soryy:))
Ee belki de Bi gün bu yazıları yayınlarım hiç olmazsa geçmişi yâd ettik.(vicdan denilen olguyu rahatlatma cümlesi beyin bunu yazmamı istedi.) Neyse Homo Deus 'a devam.