em bi hevre mirin mirovno!
pênc hezar însan
ne şînahiya esmanan
ne xweşikbûna kûlîlkan
herikîna çem û robaran
û ne jî berbangên awaz çivîk xema me ne êdî.
stranên me yên evînî rawestiyan
lê negerin
Xwedê dilekî dide mirov, mirov bi wî dil î ve dikeve rêyekê, hewldanên ji bo şopa azadiyê û xeyalên azadiyê ji ba dil ve li ber zar û nevîyên mirov diherike. . Eger mirov bixwaze azadiya gel pêk bîne, divê mirov ji Hesê Karezî fêm bike ku mirin di wê rêyê de di navbera te û hezkiriyên te de ye û henek dixwazin tav a te biçirînin..
.
Hesê