Bilginin Alınacağı Kaynak
İslam,öğreticilerinin Rabbani olmasını emretmiştir.İlmi elinde bulunduranların “adaleti ayakta tutmak” kaydıyla övmüştür.İlmi,kendini Allah’ın ayetlerini akletmeye,O’ndan korkmaya itenlerden öğrenmeye yönlendirmiştir insanları.
Bu okullarda “Oku!” emrine istinaden çocukların teslim edildiği öğretmenler bu vasıflara uygun mudur?
Kella! Bilakis aynı okullarda yetişmiş ve çocuklara bu müfredatı öğretip,çocukların bu ortamlarda bulunmasına tepkisiz olan insanlar bunlar.İslami camiadan (!) gelenleri ele aldığınızda ‘tağuta memurluk yapan,dilsiz şeytanlar’ olduğunu görürsünüz.Kalbinde iman kırıntısı olan birinin ‘maaş’ için bu münkerata sessiz kalması,körpe çocukların inancının ve ahlakının iğfal edilmesine ‘biz olmasak daha kötüleri gelir’ hassasiyetiyle (!) tepkisiz olması düşünülebilir mi ? Acaba daha kötüsünde kastedilen nedir ? Veya daha iyisi ? Biri İslam’a göre ‘natık(konuşan) şeytan’,diğeri ‘ahres(dilsiz)’... İyi ve kötü arasındaki fark bu olsa gerek.
Ya ahlak ... Yüzlerce insanla beraberlik yaşayan evli (!) bir öğretmenin bunu kitap haline getirmesi ... Öğretmen ve öğrencilerle beraber tecavüz ve taciz olaylarına karışan yöneticiler ... Ki bunlar basına yansıyanlardır.Dışlanma ve kınanma endişesiyle yaşadıklarını gizleyenler cabasıdır... Buna öğrencilerin arasında yaşanan ahlaksızlıkları da ekleyin ...
İslam’ın “Oku!” diye kendinden ilim alınmaya teşvik ettiği öğretmenler bunlar olmasa gerek.
