“Aklıma görmediğim, hiç tanışmadığım, belki de hiç olmayan aşkım geldi. Bir
gün bu büyüttüğüm hayalin yerini gerçek alır mı, puzzle tamamlanır mı?
Bilmiyorum,”
Ne zaman olacak bilmiyorum ama eğer seni görürsem gözlerine bakacağım ve seni özlediğimi söyleyeceğim..🌸
~ Still with you
20 Eylül başak olmak :)
20 Eylül doğum günüm hayatım’da doğum
günü çok kutlamadım. Yine buraya bırakmak istedim. İyi ki doğdum mu bilmiyorum ama yaşadığım için mutluyum. Güzel günlere inşallah… Bana nice senelere :)
Mutlaka bir sürü hüzünle ve olumsuzluklarla karşılaşmışız. Hatta daha acısını da görmüşüz. Ama unuttuğumuz bir gerçeklik daha var. Acaba bizim için geçerli olan bu durum karşısında karşımızdaki insanlara olan yaklaşımlarımız nasıl? Hadi kendi açımızdan bakalım: Bizler ne kadar dürüst ve güvenilir bireyleriz. Sır tutmayı, güven vermeyi, insanlarımızı mutlu etmeyi ne kadar başarabiliyoruz? Evet her birimizin içinde birer burukluk vardır. Ama birlikte bunu neden aşamıyoruz. O samimiyeti, o içtenliği neden kazanamıyoruz? Neden insanlarımızın da ağır birer yüklerini olduğunu unutuyoruz. Ve sadece herkesin bize güzelce yaklaşması gerektiği beklentisi içerisine girerken bu beklentiyi neden insanlarımıza sunmuyoruz. Samimiyetle alıp veremediğiz nedir sizce? Herkesten bizi mutlu etmelerini beklerken, insanlarımıza birer tebessüm göstereremek samiyetimizi sorgulamamızı gerektirmez mi? Ne kadar kabul edersiniz bilmiyorum. Sevgi ve samimiyette biraz karşılık bekliyor gibi...
#133419023 yazının tamamı gönderideki linkte
Karalama defterim
Az önce bir kız arkadaşım bana, erkek arkadaşının ona senin için yazdım dediği bir şiiri atmış. Bana atmasının sebebi de benim sürekli Whatsapp hikayede şiirler paylaşıyor olmam. Neyse okudum şiiri, "sana mı yazmış" dedim, "evet dedi benim için yazmış, çok güzel değil mi?" "Evet çok güzel" dedim. "Ama Cemal Süreya bunu yıllar önce kime yazdı,orasını bilmiyorum." dedim. 🤕 Şu an o çocuk için çok endişeliyim. A be akıllım buna kanan bir kızla ne işin var senin😂Ayrıca böyle bir şiiri, şiirden anlamayan birine yollaman da çok üzücü. Esefle kınıyorum.
Nereden başlasam bilmiyorum kendi dünyamda eksiklerimle beraber bir hayat sürerdim, benle ayni caddeyi paylaştığın o ana kadar.ve sen gözlerime daldın ben sana odaklamişken sen o ara kalbimi çaldın bile depreme oğranmiş gibiydim ayaklarım giderken duygularim sende kalmıştı ben nerden bile bilirdim o an duygularım enkazın altına yerleştiğini, asıl felaketin şimdi başladığını beni o gün aşkla tanıştirdın ve halen savruluyorum yotasını kaybetimiş 1049 yılarına ait bir gemi gibiyim .