Nasıl bir bütünüm seninle kimse bilmez
Ellerin tamamlar ellerimin eksikliğini
Bir ışık düşer yalnızlığıma gözlerinden
Gökyüzü yıldız yıldız anlatır geldiğini..
Ne güzel nehirlerle paylaşmak güzelliğini
Yağmur yağmur serinlemek senden akan sularda
Gecenin bir yerinde apansız seni kaybetmek
Sonra yine sen olmak en güzel uykularda
Sen olmak,dev adımlarla sana yaklaşmak
Vahşi ormanlarda nasıl koşarsa yaralı bir ceylan
Seni aramak,öylesine kan ter içinde sana koşmak
Sana koşmak,seninle dağlar,denizler aşmak
Boşuna değil yokluğunda her gün bir kez öldüğüm
Ya sende başlar, ya da sende biter bütünlüğüm...
Ümit Yaşar Oğuzcan🌜
Ay doğar
bir ay doğar umarsız gözlerinden
bir ay batar bedir Allah
karanlıklar bir silâh kahrı gibi oturur yüreğime
iflah olmaz bir silâh.
Ya kara bir kırbaç gibi vur beni küheylânlara
ya beni öldür Allah.
Köşe
1.
Saçlarını kimler için bölük bölük yapmışsın
Saçlarını ruhumun evliyalarınca örülen
Tarif edilmez güllerin yankısı gözlerin
Gözlerin kaç kişinin gözlerinde gezinir
Sen kaç köşeli yıldızsın
Fabrika dumanlarında resmin
Seninle Bir Bütün...
Nasıl bir bütünüm seninle kimse bilmez
Ellerin tamamlar ellerimin eksiğini
Bir ışık düşer yalnızlığıma gözlerinden
Gökyüzü yıldız yıldız anlatır geldiğini
Ne güzel nehirlerle paylaşmak güzelliğini
Yağmur yağmur serinlemek senden akan sularda
Gecenin bir yerinde apansız seni kaybetmek
Sonra yine sen olmak en güzel uykularda
Sen olmak, dev adımlarla sana yaklaşmak
Vahşi ormanlarda nasıl koşarsa yaralı bir ceylan
Seni aramak, öylesine kan ter içinde sana koşmak
Sana koşmak, seninle dağlar, denizler aşmak
Boşuna değil yokluğunda her gün bir kez öldüğüm
Ya sende başlar, ya da sende biter bütünlüğüm
Ümit Yaşar Oğuzcan
Uykusuzluk yine sarmış gözlerimi
Bu gece meşakkatli şiirler yazmak istiyorum.
Divitimin ucunu zemheri karanlıkla ıslatıp, mum ışığının bile yansıyamadığı duvarlara senin suretini çizmek istiyorum.
Biraz gülüşünden biraz umudun dan, biraz sevginden, en çokta yaşama sevincinden karıştırıp , gözbebeklerin in güldüğü, bir bahar sabahının serinligine uğramak istiyorum.
Siyahın yoktur senin.! Sen ey beyaz çiçeklerin yetiştiği kırlarda yaşayan kadın... Coşkuların heybetlidir senin. Yüreğin pınarlar gibi sevda dolu , gözlerin kara kuyulara ışık veren ay, gülüşün bir çocuğun ki gibi masum, tinin bir evrenin sonsuzluğu kadar derin...
Sen , ey ; gecelere ışık olan kadın...
karaya talip duvarlarıma senin umudunu ekmek istiyorum.
Sen, ey; simsiyah gecelere ışık veren kadın...
Gülünce aydınlanan yüzünü kara gecelere yoldaş binlerce yıldızın yansıması yapmak istiyorum,
Sen, ey ; simsiyah gecelere ışık saçan kadın...
bana bir Ceylan'ın bakışını andıran, içinde milyon umut barındıran hüzünlü gözlerinden
ninniler dinlemek istiyorum.
Şükran Demirhan
Geldi Bahar
Geçirdi gönül kışı
Ağaçlardan sanki müjde bahar
Bir ürkek ceylan bakışı
Yüzünde kıştan kalma hüzün var
Bitti soğuk eridi kar
Tam ısındı gönül derken
Dediki bahar : sevinmek için çok erken
Bulutların gözlerinden ayrılık gözyaşları akar
Sonra aniden güneş açtı
Gökkuşağı gibi yar
Sevgi tohumlarını çorak topraklara saçtı
Gönül artık durmaz yedi rengi sayar...
Not: şiir kendime aittir...