Sevmek ; tenden,görmekten,sesten öte bir şeydir. Mesafeleri de ayrılıkları da içine alır.
Güneş doğup batıyor biz anlamıyoruz. Gece,gündüz oluyor;gündüz de gece. Siyah,beyaz oluyor;beyaz da siyah. Ama biz bir türlü kul olamıyoruz.
Sayfa 139Kitabı okudu
Kurtulmak için sevilmek,kendini sevdirmek lazımmış. Güzel olmak lazımmış,güzel huylu,güzel düşünceli.Hayatında bir kez de olsa bir çiçeği alnından öpmek lazımmış.
Sayfa 27Kitabı okudu
Ağlamak çok da kötü bir şey olmasa gerek. Belki de bir su çiçeği gibi bir şeydir.
Sayfa 56Kitabı okudu
Sevdiğini helal bir gökyüzünde bulacaksın. Belki yağmurlu akşamda belki de yıldızlı bir akşamda ama bulacaksın... Belki de Allah'ı bulunca başka bir şey aramayacaksın...
Sayfa 24Kitabı okudu
Uçurtma... Başlı başına bir insan betimlemesi. Var oluş sebebi uçmak. Özgürce gökyüzünde uçmak. Kendinden değil,benliğiyle değil.Alnını rüzgara teslim ederek özgürdür uçurtma. Kanat çırpmaya çalışsa kırılır,delik deşik olur içi ve düşer dünyaya.Saplanır kalır bir elektrik direğine ya da bir kozalak ağacının dallarına.
Rüzgara teslim eder kendini ve ipinden tutunursa işte vazifesine ulaşmıştır.Artık gökyüzü onundur yıldızları seyir onundur. Sevmek onundur ve tek başına dünyadaki tüm sevenlere ilham olabilir. Bir sevda hikayesidir uçurtma ile gökyüzünün aşkı.
İnsan da öyle edep ve ahlaka teslim edebilse kendini,rüzgarın uçurtmayı taşıması gibi onlar da bizi taşır. Ve iman ipinden de sımsıkı tutunursak işte Allah,sevdikleri arasına ismimizi yazdı bile...
Sayfa 24Kitabı okudu
Yaşa
Hayatta bazı anlar vardır ki ne olmak istediğiniz yerde duruyorsunuzdur ne de gitmek istediğiniz yere doğru bir adım bile atacak haliniz vardır...
"Adına dünya denen bu durağı, derin bir üzüntüye kapılmadan seyretmek mümkün mü?" diyor Amak-ı Hayal'de. Bu dünya hayaldir. Burası bize göre değil.
Sayfa 86Kitabı okudu
“Ağaçlar suyun geldiği tarafa uzatır köklerini…” demişti babam. “Daha fazla su almak, daha çok büyümek ve meyve verebilmek için… İnsanın da suyu muhabbettir… Çünkü hiçbir şey derin bir muhabbet kadar ulaşamıyor insanın köklerine… İnsanın derdi dışarıda değil, içeride bir yerlerde. Bu yüzden dermanı da muhabbet, hem de iyi bir muhabbet…”
Sayfa 54 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Acıtsa da sevindirse de her şey geçiyor. Sanki bir oyun alanında gibiyiz ve insan hep yalnızlaşıyor. Her şeyin bir gün elimizden alınacak oyıncaklar gibi...
Neden geçecek bişeyin azamisini isteriz de, kalıcı bir hakikatin asgarisiyle yetiniriz?
Sayfa 43 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Her şeye rağmen, suni ışıklarla insanları körleştirmeye çalışan dünyaya rağmen bazı yıldızlar kendini göstermeyi başarabiliyordu. Belki de bize gerçeği göstermeye çalışıyorlardı. Ne için var olduğumuzu. Ne için yaşamamız gerektiğini. Her bir yıldızın ışığı söndüğünde hâlâ önemli kalmaya devam edecek olanı...
Sayfa 254Kitabı okudu